Ola, Buenas Tardes, oftewel Goedenavond in het Spaans. Ik ben namelijk weer op Spaans grondgebied sinds vanmiddag. Eerst moest daartoe een col vsn 250 meter beklommen worden om aan de andere kant van de Pyreneeën te komen.
Mooie natuur in dit stukje bergetappe.
Hier zijn we al bijna in het op de col liggend dorpje, Le Pertuis. De autoweg links gaat er omheen.
Vanwege het te lage zadel was het klimmen moeilijk. En ook kwam de voorspelde wind opzetten, vooral op het laatste stuk. Regelmatig heb ik dus naast de fiets gelopen, dat voelde een stuk safer met al dat verkeer. De afdaling met wind in de rug ging echter prima en ook de volgende vlakke 20 kilometers met de wind in de rug.
Ik vond het een beetje spannend hoe het bij de grens zou zijn, omdat sinds kort grenscontroles in de mode zijn. Maar er was geen politie die mij of anderen aanhield. Mijn bedoeling was om bij al die vermeende politie mijn meegenomen fietshelm op te zetten, maar ik reed zo lekker met de wind in de rug over de grens heen dat ik daar ook niet voor stopte. En daarna deed ik m ook niet op, want mijn pet op mijn kop tegen de lage zon vond ik veel belangrijker.
Ook lekker vroeg ophouden met fietsen is een remedie om het gevaar van verblinding te vermijden. Tegen half vier vond ik mijn eerste kampeerplekje in Spanje van deze reis.
De hoofdweg liep vroeger hier en in de berm ervan staat de tent.
Toen ik aankwam lag er nog wel een uurtje zon in het verschiet een honderd meter verderop op deze vroegere weg. Daar heeft mijn zonnecollector nog even zijn werk gedaan tot ik hem en de powerbank tegen de avond weer op ging halen.
Op weg ernaartoe heb ik een filmpje gemaakt voor op de status van WhatsApp.
De powerbank was en bleef voor driekwart vol.
Vandaag stond pompoen op het menu én op het vuur.
Het warme eten verwarmde bij het opscheppen de tent, maar die is inmiddels weer heel koud geworden. Zometeen lekker warm de slaapzakken in.
Vanmorgen tijdens het ontbijt verscheen er tot mijn grote verrassing plots een regenboog aan de hemel, gepaard gaande met enkele druppels die op mijn brood vielen.
Sneeuw op Andorra.
Nog in Frankrijk was er koffie in een café en een hele lieve grote hond van de kroegbaas.
Maar ook lag er een krant met daarop een foto van een wolf die hier in de bossen woont, vlakbij waar ik nu kampeer.
Maar ach, dat maakt me niet bang. Wel nog steeds die vele auto's op de weg in combinatie met het feit dat de fiets nog niet helemaal vertrouwd is.
Toch heeft deze me vandaag alweer tot hier gebracht:
Op naar de Costa del Sol dus? Mijn vriendinnen Annette en Thea zijn gisteren al aangekomen in hun gasthuis bij Nerja. Ze blijven tot 2 januari, maar ik denk dat ik dat voor die tijd niet haal. Ik wil ook de tijd nemen deze reis.
Oei , mijn voeten worden steeds kouder. Ik moet erin. Maar ik wil
nog even meedelen dat de 4G hier in Spanje even goed werkt als overal. Dat was tijdens mijn vorige Spanjereis niet het geval. Gelukkig maar, want als ik de blog niet meer kan schrijven.....
Spreuk van de dag
We gaan naar de maan, maar we kunnen de storm niet weerstaan.
Tot morgen.
H a s t a m a ñ a n a
🧑🎄
BeantwoordenVerwijderen