Twee gedichten.

Vandaag twee gedichten.

Het tweede eerst:

 Soms wil ik zeggen wat ik niet zeggen durf. 

Soms wil ik praten met ingeslikte woorden.

Soms wil ik huilen met droge ogen 
en het licht laten vloeien in de duisternis. 

Alles kan en niets is onmogelijk.

Zoals de boom zijn bladeren doet ruisen, 
zo borrelt mijn bron in de wind van de zee.

Zoals het water mijn deel is zo is het land dat ook.....

Ik wil naar je toe, bekende onbekende.

Waar zit je? 

Het eerste gedicht:

De boom bloedt

Het eiland is vol.

De vogel wil zeggen: "Waar ben je"?

Ik wil bij je zijn.

Maar ik moet je wegsturen uit het moeras, 
naar drogere oorden.

Het regent, 
en het is goed, 
want de lucht was zwaar en betrokken. 

Ik wil bij je zijn en een touwtje spannen, 
maar de wind rukt het van je af.

Het regent,  een flinke bui. 

Ergens is de afkoeling en de uitlaat.

Ver weg glinsteren de zonnige heuvelen en danst het paard in vrijheid rond. 
Onbeteugeld, wel bevleugeld.

Graag wil ik je achterna en je bij je manen pakken 
en mee vliegen....

Harry is weer vertrokken vandaag.
Vanmiddag twee spinnewielen uit de verzamelkamer gehaald.
Bij beide was een onderdeel kapot en de uitwisseling zorgde ervoor dat ik er nu weer eentje heb die het goed doet.

Aanleiding was dat ik wol krijg van vijf schapen.