vrijdag 21 februari 2020

Welkom in Grave.

Vanmorgen was het wel even twijfelen of ik zou gaan om te spelen of thuisblijven waar mooie muziek was op de radio, de volgens de luisteraars mooiste liedjes uit de jaren zestig.

Bovendien lonkte me het begin van een oranje/rode zon midden in het hugenotenkruis om verder te breien.

Echter het leek vandaag de enige nog overgebleven dag van de week waarin ik uit spelen kon gaan . Morgen staan immers regen en carnaval op het programma.

Van de vier speelmogelijkheden van de vrijdag had ik er inmiddels drie gehad en de minst aantrekkelijke bleef nog over :Grave.
 Omdat de markt naar eigen ervaring en die van anderen die er komen steeds verder achteruit gaat.

Grave is bovendien het verste weg en behalve met bezoekjes is die moeilijk te combineren.

Maar met wind die vooral in de rug was was ik er toch rond kwart over tien.

 Onderweg in Velp zag ik nog dit prachtig ontwerp.



Het voelde gezellig genoeg aan om er toch iets leuks van te maken en het stimuleerde dat ik aangesproken werd door groenteverkopers.
"Oh, dat is lang geleden, gezellig dat je weer komt spelen."

Net zoals dinsdag in Oss, voordat het draaiorgel daar kwam, kwamen de noten vlot uit mijn accordeon.

De visboer kwam met een bak kibbeling en de koffie nuttigde ik pas op het laatst in het sympathieke café daar waar ze ook blij waren met mijn terugkeer op de Graafse bühne.

 De koffie bracht me op het idee van toch een speelse combinatie.

Hierna Nijmegen? Of Uden? Het laatste werd het .

Was niet zo ver, uurtje fietsen, en daarna met weer de wind in de rug zou het vrij makkelijk thuiskomen zijn.
Zo werd het een geslaagde dag, met ook nog enkelen ontmoetingen in Uden.

 In de HEMA keek iemand me dringend aan en zei:"Ik ken jou, maar jij kent me niet". Bleek hij mij zich nog te herinneren van Showroom, jaren geleden.

 In Nistelrode in de Jumbo deed ik boodschappen en betaalde ik met mijn koud verdiende geld. "Hé, uw muntjes zijn koud", zei de kassajuffrouw aangenaam verbaasd. Dat was afgelopen september wel eens anders toen ik in de Provence speelde en ik de gloeiend hete munten uit de koffer mocht rapen. .


Koude munten.


1 opmerking: