Levensgevaarlijk!

"Levensgevaarlijk!", kreeg ik net te horen van twee wandelaars die ik kruiste op weg van Appeltern naar huis.

De schemering was ingevallen en geen lampje voor voor meegenomen. Niet erop gerekend dat het zo laat kon worden.

Het viel wel mee hoor met het gevaarlijke, maar ik zag deze goed gereflecteerde mensen wat laat.

Heb goed mijn best gedaan vandaag met het sjouwen van hout vanaf het eilandje van Jo en Annie naar boven richting dijk.

Het eiland van Jo en Annie, waar het hout lag.

Met buurman Hennie is afgesproken dat we morgen vanaf hem met een aanhanger erheen rijden.

Het was goed dat ik daar vanmorgen al vroeg heen fietste en niet morgen een uur voor Hennie uit, wat ik eerst van plan was.

Om het hout boven te krijgen had ik echt een dagtaak aan. Ook omdat een aanhanger niet elke dag klaarstaat was het zaak om zoveel mogelijk hout te versjouwen.

Hier is het hout terechtgekomen na een dag sjouwen.

 Mocht daar lekker meeeten en daarom werd het wat later.

 Maar nu ben ik wél moe.
Lekker vroeg het bed in en de kachel hoeft niet meer aan.