Ze zouden ook op de aanhanger een aantal van mijn geraniums voor me meenemen naast onder andere een keukenkast.
Toen ik rond tien uur ter plekke was om te helpen af te laden zag ik maar één grote pot met geraniums erbij.
Ik helemaal verontwaardigd.
"Dat zijn er toch drie?", zei Hennie.
Inderdaad, drie bij elkaar gezette geraniums.
Maar toen maakte de grapjas een kastdeel open en wat bleek?
Daar zaten er nog acht in.
Met op drie na alles ben ik wel tevreden.
Na gezellig koffie en bijgepraat te hebben en nog meer sjouwwerk ging mijn verzameling weer op de aanhanger om neergezet te worden op een plek boven mijn terrein.
Vanaf hier ben ik ze nu naar beneden aan het halen.
Heel langzaam, ieder uur een bak gemiddeld, in de vorm van een ritueel.
Die worden natuurlijk netjes ontdaan van dorre blaadjes en uitgebloeide bloemen.
De twee Franse geraniums zijn als eerste mijn uitzicht aan het verfrissen.
Blij dat de bron nog genoeglijk zijn water uit de grond doet stromen.
Nu begonnen met wat water te verzamelen voor mijn planten en ook enkele struiken.
Het is droog, en dat is al lang zo hier en dat gaat nog een tijdje door.
De groeten van de maan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten