Eens schreef ik dit op en al jarenlang (zeker twintig) prijkt deze tekst boven op mijn tuinhuisje, dat staat op een hoger gelegen etage.
Mijn broer John sprak het erg aan en tja, het kwam plots, zonder na te denken uit mijn geest gesproeid.
En al ziende stemt het tot nadenken.
Vandaag woensdag ben ik begonnen op dit hoger liggende terras wat ruimte te scheppen. Bramen, opschot van bomen, brem.....het stond er vol van. Maar nu wat minder.
Ook weer geconstateerd dat daar een betere energie heerst dan beneden.
Het voelt vrediger.
Dus des te interessanter om het daar weer wat leefbaarder te maken.
Intussen is buurman Yvon geweest met zijn hondje, maar die heeft niet verder gekeken dan het onderste terras, en mij dus gemist.
Vanmiddag is de verwachte onweer met flinke buien ook gekomen.
Maar tegen 7 uur was het droog en ben na veel twijfel toch afgedaald naar Lamastre.
Toch goed dat ik gegaan ben want er is behalve de blog veel administratie.
Tot slot een mooie bloem van het hogere terras.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten