Dus ben ik dapper op de fiets gestapt richting Vernoux.
Dit is ongeveer een uur fietsen, eerlijk verdeeld tussen klimmen en dalen.
Was wel weer beetje moe zoals vaak de laatste tijd, maar het fietsen ging al goed.
Op deze markt heb ik goede ervaringen, voel me er op mijn gemak.
Ook vandaag werd ik eerder opener en energievoller van het optreden, dan omgekeerd.
Er was bij aankomst de vrouw van de hoedjes, de hoedjesverkoopster dus, die ik eerst niet herkende omdat ze haar haar anders had zitten.
Ik was, na twee jaar, vergeten dat ze Claude heet, en zij wist niet meer of ik Gérard of Anton was.
Ze begon zoals gewoonlijk meteen weer over mijn baard, die ze nu heel fatsoenlijk vond, maar anders vaak veel te wild, wat het geval is als ik lang in Frankrijk ben geweest.
Nu,vertelde ik haar, kom ik net uit Nederland en daar voelt één van mijn vrienden zich algauw geroepen om hem te fatsoeneren.
Er waren weer dansende kinderen voor de vogeltjesdans en het improviseren lukte ook weer aardig.
Nu straks op de terugweg wel mijn buren Yvon en Olivier proberen te treffen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten