We worden voor het lapje gehouden.

Het lijkt erop dat straks in Nederland ons ook de mond gesnoerd wordt met een kapje, net als hier in Frankrijk.
Dit maak ik op uit het journaal van gisteravond dat ik vandaag even bekeek.
Dan heb ik toch in ieder geval weer een actuele spreuk: we worden voor het lapje gehouden.
Hiermee zinspeel ik dan ook op dat ik hoorde dat het vooral om het idee gaat dat mensen zich bewuster zijn erdoor dat Corona nog steeds heerst.
Een praktische waarde zal het nieuwe gebod nauwelijks hebben.

Vanmorgen op mijn rekening gekeken en jawel, mijn eerste AOW is ontvangen. Ben dus welkom bij de club der bejaarden.

Vandaag thuis gebleven tot nu toe, maar misschien valt straks net als gisteren de verbinding even uit en fiets ik een paar honderd meter naar waar het bereik wel genoeg is om dit verhaal af te maken.

Geen belangrijke wapenfeiten verder behalve de voortschrijding van mijn mouw.

Maar wel geestelijke verbinding met Hera in Nederland, een vrouw die met haar laatste dagen op aarde bezig is.
Ook een vrouw die ervaart dat het leven veel groter is dan ons korte bestaan hier.
Dus ik wens haar veel sterkte met de laatste loodjes en dat na de overgang de verbinding moge blijven.