Daar wordt op het raam geklopt.
Ik lag na een dutje nog even te luieren en met woordjes te spelen, toen als een duveltje uit een doosje daar Andries stond.
Al lang niet meer gezien, twee maanden schat ik, en dus een welkome en verrassende ontmoeting.
Hij had niet zoveel tijd, maar wel genoeg om even samen een kopje thee te nuttigen met cake.
De laatste keer dat ik bij hem en zijn vriendin Ellen was had ik piepkleine tomatenplantjes meegekregen en nu staan ze weelderig te pronken in de tuin.
Niet gediefd, maar ze staan er vooral voor de schoonheid.
De twee op de boot, ook weinig of niet gediefd, zullen wel genoeg tomaten geven, vooral voor mijn buren vanwege mijn Franse plannen.
Ook zou ik letters voor hun namen maken. Die van A N D R I E S had ik al, want toevallig wilde André van zijn letters af en de I en de S vond ik nog wel ergens.
Nu nog even aan de slag met E L L E N en ik heb mijn belofte vervuld.
Het was een leuke praatdag, want ook André was op de thee en bij veerman Toon was ik op de koffie.
Én......weer een stukje breien deed me goed. De regen die soms viel paste prima in het sfeertje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten