Hij had hele pijnlijke laatste weken, en eigenlijk sinds ik hem ken, al wel zeker 25 jaar, hield hij zich moedig staande, ondanks een door een ongeluk verminkt been.
Dat hij ondanks negatieve verwachtingen van de medici zijn pijn heeft weten te verbijten en zich zonder rolstoel staande heeft weten te houden mag een medisch wonder genoemd worden.
Hij heeft daartoe zijn lichaam ter beschikking van de wetenschap gesteld.
Geen begrafenis of crematie dus, maar morgen wel een afscheidsbijeenkomst van vrienden en familie.
Ageeth en Kees hadden jarenlang een relatie, die ook voor hem heel belangrijk was. Graag ga ik morgen met haar mee ernaartoe.
Dit is meteen een gelegenheid voor Ageeth om een paar dagen bij mij te logeren.
Ze slaapt in de benedenruimte, en ik waarschijnlijk net als gisteren in de tent, want de muggen worden hier actief.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten