We hebben net nog met zijn vieren: Wim, Bruno, Wineke en ik koffie gedronken.
Ga graag weer een keer met Wim mee naar een markt, zoals we dat twee zomers geleden ook deden.
Help hem dan een beetje met in en uitpakken en ook accordeon spelen.
Vandaag ook weer een uurtje gespeeld.
De kraam waarnaast ik stond daar ontbrak nu de vader.
Hij was 85 geworden, vertelde de dochter huilend.
Ze hadden me vorige zomer gemist en hadden zich afgevraagd of het wel goed met me ging.
Al al die 28 jaar dat ik speel treffen we elkaar regelmatig op markten.
Boem. De vuilniswagen staat voor me op het plein waar ik zit en takelt marktafval op, gadegeslagen door een lichtelijk gehandicapte man die altijd overal in Lamastre te vinden is.
Hij heeft een mondkapje op, zoals veel mensen hier.
Maar de spontaniteit die ik hier gewend was, is er toch ook wel weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten