woensdag 23 september 2020

EEN EILAND IN DE ZON.

 De laatste ontmoeting met Yvonne vandaag achter de rug.

Ze had een wens: of ik het liedje EEN EILAND IN DE ZON op haar begrafenis wilde spelen.

Toen André's zwager Hennie een tiental jaren geleden overleed had ik dit lijflied van hem op de accordeon gespeeld tijdens de afscheidsdienst.

Een hele eer dat ze me dat vraagt, maar moet nog op zoek naar de tekst. Kan het op internet niet vinden, maar volgens André moet zijn zus die zeker ergens bewaard hebben.

Alleen het voordragen al is mooi, en misschien wel beter dan met de accordeon, omdat ik me dan beter kan concentreren op de zeer diepgaande inhoud.

Diepgaand was het ook om Yvonne mee te maken, zo helemaal vertrouwend op wat ze diep in zichzelf weet en wat ik kan beamen. 

Een goede reis heb ik haar gewenst en ze heeft haar dank uitgesproken dat ze mij tijdens haar leven heeft leren kennen.

Misschien kan ik haar via haar zoon Ivo nog een ander liedje laten horen, wat ik altijd voor haar moest spelen:" a l s  d e  n a c h t  v e r d w i j n t  e n  d e   z o n  w e e r   sc h i j n t ........het begin van een liedje van Jantje Smit

Ik was bij haar, waar André en Ivo ook waren, tussen twaalf en één . Rond elf uur arriveerde ik in Doetinchem en daar was koffie op een terras.




Na Doetinchem richting Alphen. Had gemakkelijk thuis kunnen komen vandaag nog, maar toen het half zes was in Oosterbeek achter Arnhem en de lucht donker werd besloot ik om gebruik te maken van de luxe om een tent bij me te hebben en heb mooi nog een kampeerplek in de bossen gevonden




Op de kaart is dit hier.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten