We liepen tegen het verkeer in een steile weg omhoog, maar wel op een stoep.
Deze werd op sommige plaatsen erg smal, zó dat we soms even onze brede fietsen op de weg moesten zetten.
Dit was Frans van plan toen er een bus tegemoet kwam die vlak langs de stoeprand reed.
Één wiel had Frans er al over, maar iets in hem zei dat ie niet verder moest gaan.
De bus passeerde op enkele centimeters van zijn voorwiel.
HARA KRISHNA, HARA KRISHNA......
Zijn gebed werd verhoord.
We zijn dus van heel veel ellende gevrijwaard.
Ik heel blij dat Lyon achter ons is zonder teveel gedoe.
Ik hou niet van grote steden om doorheen te fietsen.
Ik wist dat er een fietspad pal langs de Rhône was in het hartje van Lyon.
Daarvoor en daarna ging het ook vlotjes, zeker omdat we nu van de mistral verlost waren.
Behalve dus dat ene momentje dat fataal had kunnen zijn.
Vannacht slapen we naast paarden, ezels en schapen.
Op een open plek ook, wat kan door het ontbreken van wind.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten