Het vuurtje had net zijn werk gedaan vanmorgen om ons theewater te verschaffen. Een eerste slok van mijn thee, een eerste hap in mijn boterham...'''......'''' Daar kwam als een furie een man op ons afgesneld. Hoogst verontwaardigd dat we op privéterrein stonden. En nog wel een vuur aan. Wijzend naar de Maas wees hij ons op het gevaar dat het water in brand kon vliegen. Alle rommel moest opgeruimd en als we over vijf minuten nog niet weg waren belde hij de politie. Een snelle opbreekaktie van ons zorgde ervoor dat we een kwartier later veilig langs de weg alsnog de thee konden drinken en de boterhammen naar binnen konden werken.
Het betekende dat we vandaag eens vroeg op de fiets zaten, maar twee lekke banden van Frans maakten dat we toch maar tot de gebruikelijke dagafstand van 65 kilometer kwamen.
We hadden ook nog een kleine pauze waarin wij het object van nieuwsgierige koeien waren.
Nu zijn we in een rustig bosje beland, waar het gevaar van brand iets groter is, maar de kans dat we hier op de vingers getikt worden nihil is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten