woensdag 9 september 2020

Yvonne kan ermee leven dat ze dood gaat.

Vanmorgen werd ik heel blij van het telefoongesprek met Yvonne.
Ze was niet in rouw over haar spoedige heengaan, maar in de wetenschap, gevoed door haar geloof, dat haar ziel straks verder gaat.

Wel zorgen over haar nabestaanden.

Ze vond het lief dat ik voor haar naar Nederland kwam.
Ze denkt zelf dat ze de kerst niet meer haalt, maar nog wel zo'n vijf weken heeft te leven.
Ze doet nu haar best om alles zo goed mogelijk af te ronden.
Het betekent voor mij dat ik het fietsende wel kan redden.

Morgen rijdt Frans nog met me mee.
Voor overmorgen stond de ontmoeting met Wineke gepland, maar dat kan allemaal ook weer anders worden.

Bij het inpakken vanmorgen kreeg Frans volop belangstelling van de ezel.



Het fietsen ging goed vandaag, met wel een lekke band.


Frans heeft een methode om een band op te pompen als die pomp een uitgelubberd leertje heeft.
Een zakdoek tussen pomp en ventiel steken.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten