Goedenavond, bonsoir.
Het is vandaag allemaal nogal uitgelopen. Heb lang door moeten lopen met de fiets aan de hand tot kamperen mogelijk was. Dit heb je vaak als de weg richting een col loopt. Ook deed mijn schouder nogal pijn en ik moest toch die zware fiets blijven vasthouden. Maar zoals altijd is er het moment gekomen dat ik bevrijd werd van deze kwelling. Het plekje is niet heel comfortabel qua ondergrond en ruimte om me heen, maar het heeft wel een geweldig uitzicht.
In de verte zie je een stukje Middellandse Zee, omgeven door heuvels. Vandaar( Fréjus)ben ik omhoog geklommen tot hier om twintig kilometer verder bij Cannes straks weer de zeelijn te raken. Het was ook mogelijk geweest langs de zee te rijden, maar deze route door een stuk binnenland kreeg de voorkeur, omdat kamperen daar in die drukke wereld me problematischer leek dan hier. Maar goed, gemakkelijk bleek dat hier dus ook niet te zijn.
Op deze plek waande ik me alleen, maar toch ben ik net vreselijk geschrokken toen ik vanaf de weg die boven me loopt een auto met zijn koplampen op me gericht zag terwijl ik net het vuurtje aan had met het eten erop. Oh heden, in deze gevoelige natuur vuurtje stoken is een doodzonde. Als nu de politie gebeld wordt ben ik de sigaar. Zo snel mogelijk doven was het enige wat ik kon doen en dat deed ik met water, melk en vruchtensap. Gelukkig kwam er niemand en het eten dat nog net gaar kon worden was heeeeerlijk.
De maan kwam wel naar me kijken.
En ik lig nu in een splinternieuwe tent, die ik vanmiddag gekocht heb in de Decathlon van Fréjus.
Heel chic staat de tent er voor de eerste keer niet bij op een smal randje.
Van de andere deed de ritssluiting van de binnentent het niet meer. Blij dat ze precies zo'n zelfde tent daar nog steeds verkopen.
Dit moet nummer vier al zijn die ik daar vandaan haal, heel gemakkelijk om op te zetten. Een slaapzak heb ik ook maar meteen gekocht. De afgelopen nachten had ik het in mijn dunne slaapzak iets te koud. Nu doe ik dan twee slaapzakken over elkaar heen als het weer te koud wordt, en dat wordt het vanzelf als ik langer op reis blijf.
In Fréjus is een park dat doorkruist is door een oude brug.
Twee delen van die brug.
Ook is er de pagode Hông Hiên.
Ben vandaag redelijk opgeschoten, ook dankzij het feit dat ik lang door moest lopen voor een plekje. Het is nog 80 kilometer tot Menton waar Marc morgenavond denkt te arriveren. Ik kan dan maandag in de loop van de dag op de camping zijn waar hij gaat staan. Hij stuurde me een video van gisteravond. Daar waar hij was boven in de Alpen kon hij Nice al zien liggen. Dit filmpje staat nu op de status van WhatsApp, tesamen met de foto van mijn uitzicht nu.
Spreuk van de dag.
We gaan naar de maan, maar we kunnen de stormen niet weerstaan.
De storm mistral is trouwens weer helemaal bedaard.
De nieuwe tent staat een beetje scheef, kon niet rechter opgezet worden, maar ik denk dat het slapen straks wel gaat lukken.
Welterusten
B o n n e N u i t .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten