Goedenavond, bonsoir. Vanuit een appartement in Menton dit keer. Marc, die hier gisteren aangekomen is had geconstateerd dat wild kamperen in de omgeving van Menton niet kan en de camping die we zouden nemen is hoog gelegen en onhandig te bereiken. Dit is een goede oplossing. Kan hier bovendien al mijn apparatuur in veiligheid opladen.
Voor deze geplande ontmoeting met Marc was er vanmorgen op de hoogte van Nice een hele spontane onverwachte ontmoeting met ene Jean-Claude. Hij is wat je noemt een wereldfietser. Wat hij allemaal opnoemde waar hij overal geweest is: bijna alle continenten, behalve Afrika. Samen met zijn vrouw en alleen. Hij woont in Nice en was nu even met zijn elektrische fiets op stap.
Hier houdt hij bij ons afscheid een eloge op zijn geliefde stad Nice.
Een en ander staat in levende beelden op de status van WhatsApp.
De frustratie van gisteren vanwege dat ik het café uit moest was vanmorgen bij het opstaan weer helemaal weg en zo'n ontmoeting als vandaag vijzelde het zelfvertrouwen weer verder op. Zoals ik het fijn vond zo'n open en levendige man te ontmoeten, zo was hij ook verheugd om naar zijn zeggen een bijzonder iemand tegen te zijn gekomen.
Maar Marc kan er ook wat van. Hij heeft lange wandelingen gemaakt met een gesponsord doel. Nu is hij na 26 dagen lopen in een groepje van vier de Alpen overgestoken. 680 kilometer. 40000meter hoogteverschil overbrugd in totaal. Ook is hij al eens van de noordkaap naar Gibraltar gefietst. 11000 kilometer in totaal.
Ik vertelde hem dat deze blog gemiddeld door 100 mensen per dag gelezen wordt, waarop hij liet zien dat hij maar liefst 5774 volgers heeft.
Vandaag troffen we elkaar dus voor de derde keer.
Marc in het appartement dat hij vandaag voor ons uitgezocht heeft.
Vanavond heeft hij getrakteerd op pizza in Menton.
Op terugweg naar huis zagen we de maan.
Menton is voor mij al redelijk bekend. Het is de derde keer dat ik er een tijdje blijf. Het is een gezellig klein plaatsje, maar er was vandaag net als overal langs ontzettend veel volk op de been. Voor twee dagen hebben we geboekt. Morgen ga ik er wat optreden. Ook moest ik vandaag weer voor de zoveelste keer door die afschuwelijke tunnel bij Monaco. Daar zag ik al vreselijk tegenop en de lugubere sfeer beantwoordde weer helemaal aan die angst. Ik heb het er weer levend vanaf gebracht, denk ik maar.
Deze tunnel kon en moest ik gelukkig nog omzeilen.
Deze tunnel was overbelicht en kon ik fluitend doorheen.
Van de tunnel bij Monaco heb ik geen foto's gemaakt. Alleen maar weesgegroetjes gebeden tijdens de doortocht.
Grappig vond ik onderweg die fiets die geparkeerd hing aan een reling.
Niet wetende dat vanavond mijn eigen fiets ook aan een reling zou komen te hangen.
De fietsenstalling bij het appartement.
Zo, straks weer eens slapen in een bed voor de verandering.
Onder dit bed ligt er nog een dat eronderuit getrokken kan worden.
Het is ook wel even wennen om het vertrek te moeten delen.
Hier aan de wand hangt de.......
Spreuk van de dag
Tot morgen.
À d e m a i n .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten