Goedenavond bonsoir. Heb iets verkeerds gezegd tegen Elizabeth vanmorgen op de jaarmarkt in Lamastre. Heel lang had ik haar niet meer gezien en ik vond haar anders rimpelloze gezicht met moeite herkenbaar. Ik viel maar meteen met de deur in huis en merkte op dat ze veel rimpels had. Dat had ik niet mogen zeggen, zeker niet in het bijzijn van iemand anders, met wie ze eerst stond te praten terwijl ik tegenover die twee stond te spelen. Ze reageerde kortaf toen ik daarna vroeg hoe het nu met haar ging en ook wat over mezelf vertelde. Toen ik op het laatst nogmaals zei hoe vervelend ik het vond dat ze door mijn vraag nu ineens zo boos was geworden liep ze zelfs zonder nog iets te zeggen weg.......Dat ik deze reactie van haar eigenlijk een veel groter vergrijp vind dan mijn niet hatelijk bedoelde opmerking kon ik haar dus niet meer zeggen en waarschijnlijk zal ze me nu in het vervolg voortaan altijd negeren. Niet leuk voor mij. Maar ik leid uit het gebeuren af en ook uit haar sowieso gespannen gezicht dat het in het geheel gezien niet goed met haar gaat. Deze ontmoeting overschaduwde een beetje de verder toch wel gezellige jaarmarkt waar ik met redelijk veel energie heb gespeeld. De koffie kreeg ik aangeboden door mensen die op het terras tegenover mijn speelplek stonden. De fotograaf van de plaatselijke krant was er ook weer en nam behalve van mijzelf ook foto's van enkele spreukenbordjes. Ik ben benieuwd of er donderdag weer wat van in de krant staat. Wineke is ook gekomen en we hebben later nog veel gebabbeld, samen en met Wim, die ook weer present was met zijn handelswaar. Hij klaagde echter dat hij de laatste tijd toenemend last heeft van zijn kunstheup die hij nu 15 jaar heeft.
Maandag komt ie naar mij. Hij is namelijk ook handig en ik heb gevraagd of hij een ander raam heeft voor mijn tuinhuisje. Een jaar of tien geleden heeft hij een kapotgewaaid raam vervangen door een van plexiglas, maar dat heeft de eigenschap dat het met het verstrijken van de tijd doffer, minder doorzichtig wordt.
Je ziet het verschil tussen het raam van de deur en de andere twee ramen. Vanmorgen heb ik voor het eerst sinds anderhalf jaar de kachel weer aan het werk gezet en ontbijtend met dat vage zicht besloot ik om vandaag Wim te vragen of hij er weer iets helderders in wil zetten. Maandag komt hij de afmetingen opnemen. Mij vertrouwde hij dat niet toe.
Kijk, rook uit de kachelpijp. Niet heel duidelijk maar als je goed kijkt zie je het.
Op de status van WhatsApp zie je die rook iets meer.
Ook zie je in deze krater het eerste vuur weer branden.
Terugkomend op Wim, hij liet ons vanmiddag weer een paar bijzondere stenen van hem zien.
Titanium, goud en koper zijn in deze steen verweven.
Titanium is even licht als aluminium en even sterk als staal. Daar worden vliegtuigen van gemaakt.
Uitspraak van de dag.
Huil maar gerust, je tranen drogen toch wel.
Voor vanavond en komende nacht wens ik u veel rust toe, in navolging van deze hond.
Tot morgen.
À d e m a i n .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten