Goedenavond, bonsoir.
Het gaat op dit moment flink tekeer, om bang van te worden, van zoveel natuurgeweld. Maar gelukkig hoeft dat niet, de tent staat mooi opgesteld naast een schuurtje. De eigenaar zei net nog dat ik de tent onder het afdak neer kon zetten als het ging onweren. Maar ik beweerde dat dat onweer niet meer kwam. Ten onrechte dus. Na afgelopen nacht en vanmorgen zijn de hemelsluizen vanavond toch nog even opengegaan. Maar als ik weeronline mag gelopen wordt het vanaf morgen weer mooi weer.
Gisteravond had ik het juist te kwaad omdat het vreselijk benauwd was. De regen liet langer op zich wachten dan me lief was. Letterlijk en figuurlijk zweette ik de tent uit. Ging buiten liggen totdat de druppels te frequent werden. De tentdeur wagenwijd open. Dat had weer tot gevolg dat een mug medebewoner werd. Om niet te veel geprikt te worden moest ik ook nog in mijn slaapzak kruipen. Maar dat kon niet voorkomen dat de prikken op handen en hoofd werden uitgevoerd.
Maar het onweer zorgde uiteindelijk toch voor verfrissing, en de dageraad kwam toch sneller dan verwacht. Maar nu is het nog steeds volop noodweer. HELLUP HELLUP, maat gelukkig ben ik niet bang, hooguit zou ik in een plas terecht kunnen komen, maar als ik op het grondzeil druk voel ik gelukkig geen veerkracht.
De beoogde markt in Saillans heb ik dus niet gedaan vandaag. Rond elf uur leek het droog genoeg om de tent op te rollen. Daarna moest een moeilijke manoeuvre uitgevoerd worden om de fiets bij de weg te krijgen: over een smal paadje met nat en overhangend struikgewas.
Het vervolg van de tournee heb ik vanmorgen uitgestippeld. Vaison La Romaine ligt 75 kilometer zuidwaarts en daar is dinsdag een markt die ik al vaak gedaan heb
Dit sluit dan aan op het plan dat ik heb om binnen tien dagen Nice te bereiken waar Marc de wandelaar en ik elkaar kunnen treffen. Aan dit plan heb ik vanmorgen eerst nog even getwijfeld. Bij mijn vertrek afgelopen dinsdag heb ik de zaak niet goed genoeg achtergelaten voor langere tijd. De koelkast staat nog aan en er liggen opnieuw muntjes verstopt. Ondertussen dat ik hier mijn best sta te doen om ze al spelend bij elkaar te sprokkelen kunnen inbrekers ze thuis weghalen. Maar het zal wel lukken deze zorgen achter me te laten, mezelf kennende. En na Nice kan ik ook weer snel huiswaarts keren als ik wil. Maar Italië lonkt ook.......
Vandaag ben ik weer door het dorpje gekomen waar ik een prachtige muurschildering zag. Maar dat blijkt niet het enige kunstwerk te zijn.
Onvoorstelbaar dat dit een schildering is op een vlak stuk muur. Alleen de waterbak en het kraantje zijn echt.
Een boekenkast die geen boekenkast is.
En dit schattige hondje bestaat in werkelijkheid niet.
Op de status van WhatsApp laat ik er meer van zien.
Tijdens het fietsen regende het ook af en toe en de wolkenluchten waren plaatjes!
Hoe de lucht hier er nu uit ziet wil ik niet weten. Het is hondenweer en ik hoop niet dat ik naar buiten hoef. De grote boodschap dreigde namelijk net even.
Op het schuurtje naast mij staat geschreven:
Uitspraak van de dag.
Daarom heb ik voor de verandering mijn spulletjes netjes bij elkaar gelegd om niet de indruk te wekken dat ik zo'n vuilnisstorter ben. Maar de man kwam zelf langs en was uiterst vriendelijk.
Een prettige avond, zonder al te veel gedonder is mijn wens.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten