Toen vond ik ook jou terug, die naar mij verlangde, maar me niet meer wist te vinden.
Het verloren paradijs kwam tevoorschijn uit mijn herinneringen en mijn broertje John wachtte me op.
Het doelloos lopen op zoek naar mijn ziel is voorbij en daar is God en hij kijkt me aan.
Geroerd in mijn wezen wil ik me van Hem afwenden, maar de eerlijkheid overwint en ik zeg:"Hier ben ik."
Na een korte stilte:"Wat is mijn taak en wat heb ik ontdaan, dwz nagelaten?"
Nog even later:"Blijf mij nabij." En toen wist ik het weer: De weg te gaan die niemand weet en ikzelf ook niet, maar die ergens uitgestippeld is en waar iets of iemand op me wacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten