zaterdag 22 augustus 2020

Gebed.

Het klokje tikt door de vensterbank heen.
Even lijkt het verstikt en vastgebonden, maar gelukkig komt er lucht als vrolijke noten weerklinken in het paleis van de straat.
Een gebed als vraag
?

Een antwoord, wat vaag.

Vandaag deed het me weer goed om te spelen.
Het was het kleine zaterdagmarktje van Lamastre.



Een vriend sprak me aan en ik vertelde hem dat het spelen weer een goede therapie voor me was.
"Jij, en therapie", zei hij. "Jij hebt dat helemaal niet nodig".

Natuurlijk wel.
Vanuit een onzeker gevoel kan optreden mij vleugels geven, en dat komt dan ook aan bij het publiek.

                   g e b e d     e n      a  n t w o o r d


Niet wetende wat te doen
Hoe me te gedragen.
Lieve Heer, hoe moet het nu in een wirwar van vragen?

Het antwoord is dat het gaat.
Een kind dat lacht, dat speelt met mijn spel.
De mensen worden blij,
Ook ik hoor daar bij.

Frans en ik na de markt op visite bij Ben en Marij.
Hebben die elkaar ook weer eens leren kennen.
Eerder trof ik heb al bij het spelen op de markt.

Vanmiddag thuis is mijn eerste mouw afgekomen van de nieuwe trui.
Ook dit vooral een bezigheid die mijn geest goed doet.

Daarna samen weer lekker rode bieten gegeten.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten