zondag 2 augustus 2020

Michel kwam.

Buurman voor een maand, Michel Bourlier, kwam zoals afgesproken, maar wel wat later dan verwacht.
Daarom ging ik denken, misschien is hij het wel vergeten en komt hij niet.
Ook dit soort verrassingen laat ik me wel eens welgevallen: Mensen die onverwachts niet komen.




Maar we hadden weer een goede ontmoeting, na twee jaar.
Bij ons is het zo: Je hoeft mekaar niet vaak te zien, maar je denkt wel aan elkaar.

Michel vertelde dat hij zeker twee keer in de week voor mij bidt.
Dat doe ik zeker ook voor hem,al is dat wat onregelmatiger.

Vandaag weer een Franse spreuk op een bordje gekregen die ik heel lang geleden in de Provence ergens op een winkelraam zag prijken.





Er is zoveel schoonheid in de wereld, maar het is aan ons om de ogen daartoe te openen.

Én.....al mijn bloemen zijn nu inmiddels beneden voor de caravan.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten