Strompelend de eindstreep over.

Wat zag ik er tegenop toen ik in Lamastre het laatste stuk naar boven, naar huis moest aanvangen.
Daarvoor was de afdaling vanaf St Agrève geen probleem en ook het op en neerstuk van Le Chambon sur Lignon tot St Agrève ging goed.

De Mont Mézenc, gezien vanaf St Agrève, met 1730 meter het hoogste punt van de Ardèche.

Hier was de markt vandaag op een groot plein zonder schaduw.
Hier spelen in de volle zon viel toch wel tegen.
Dit deed ik vaker daar, maar misschien was het daar nog nooit zo warm als dit keer.

Het liep daardoor ook niet zo lekker.
Echter toen het twaalf uur was ben ik iets buiten de markt op een passage ernaartoe gaan staan.
Even in de schaduw.
Dit maakte de dag wat spelen en opbrengst betreft wel goed.
Het is de kunst om het nooit op te geven en telkens weer creatief te zijn, en dat is me vandaag weer gelukt.
De grote hitte maakte aan mijn laatste twijfel een eind of ik nu hier voor morgen nog een rommelmarkt zou uitzoeken en er met maandag erbij een driedaagse van maken, of maar gewoon naar huis, naar mijn noodlijdende planten en bomen .

De laatste loodjes van Lamastre naar hier waren toch nog erg zwaar .
Zo erg zelfs dat ik een paar kilometer voor huis nog niet wist of ik er ooit zou komen.
Een kwartier in de schaduw nog zitten bij te komen en toen is het toch gelukt
Strompelend haalde ik de eindstreep.