In Duitsland op bezoek bij Wally en Geert.

Hallo hallo. Vanavond word ik ook weer goed verzorgd. Nu is Geert de kok die lekker eten aan het klaarmaken is. Zijn vrouw Wally is sinds een half uur weer terug van haar werk op een school. Na een dag van intensief met de organisatie daar bezig te zijn vindt ze het heerlijk om s' avonds haar breiwerk ter hand te nemen. Daar hadden we natuurlijk wel uitwisseling over.

Wally met enkele van haar creaties. 

Geert, die nu aan het koken is.

Zoon Niels, die voor het eerst in zijn leven een accordeon in zijn armen heeft.

Ze hebben ook een grote lieve hond en een poes die het goed met elkaar kunnen vinden.

Op de status van WhatsApp zie je hoe de twee elkaar zelfs aanvullen. Volgens Wally voelt de poes zich geborgen met die hond aan haar zij.

Vandaag dus gefietst van Enschede naar Bad Bentheim. Ik moest me vooruit slepen, want was erg moe in lijf en leden en hoofd. Over de twintig kilometer deed ik meer dan twee uur. Het centrum van het plaatsje dat een kuuroord is bleek twee kilometer verder dan het adres van Wally en Geert. Daar knapte ik onder het genot van koffie en een stuk kuchen aardig op. Daarna had ik de aandacht en rust

om wat van dit plaatsje op de foto te zetten.

Er werd vroeger zandsteen gewonnen in Bad Bentheim, waar West Falen en Nederland gretig aftrek van namen. 

Hieronder een foto van het beeld dat er te vinden is dat de arbeider voorstelt die in de zandsteengroeven werkte. 

En nu ben ik dus te gast bij deze vrienden die ik ken van de Ardèche waar ze een huis gehad hebben. Geert is een man die graag met hout werkt. Net als ik zaagt en klooft hij hout, maar wel op een andere schaal.

Van dik hout( hele boomstammen) zaagt hij bijvoorbeeld planken. Hij heeft er verschillende machines voor.

Zometeen mag ik hier ook weer slapen in een echt bed. Morgenochtend hoef ik dus opnieuw niet op te staan uit een tent die baadt in de regen, die verwacht wordt.

Spreuk van de dag ( Duits).

Immer wenn du meinst es geht nicht mehr kommt von irgendwo ein Lichtlein her. 

Vrij vertaald komen er altijd weer lichtpuntjes tevoorschijn als je het even niet meer ziet zitten.

G u t e   N a c h t.

Welterusten.