Goedenavond. Het was niet de bedoeling om vanaf Narda ineens naar huis te fietsen, maar uiteindelijk liep het toch zo. Ik had Bert in Zutphen gepolst of hij tijd had vandaag voor een ontmoeting, maar hij had met iemand afgesproken om te gaan wandelen. Daarna had ik mijn route naar huis aangepast om in Kekerdom mijn ouwe vriendin Marry weer eens te ontmoeten als het haar uitkwam. Maar ook dat zat er niet in. Maar de route door de Ooypolder bij Nijmegen bracht andere leuke dingen. Bij Millingen moest je met een voetveer de oude Rijn over. Deze bleek eens per uur te gaan en ik was 35 minuten te vroeg. Hij moest aanmeren op het puntje van een pier.
Eerst stond ik alleen maar al spoedig kwamen wandelaars en fietsers mij gezelschap houden. De meeste wandelaars deden stukken van het Pieterpad, een route tussen de Sint-Pietersberg in Zuid-Limburg en Pieterburen in het noorden van Groningen. Zo werd het een gezellig wachten op de pont.
Diegene die niet op de foto wilde, wilde er wel een maken.
De twee mensen rechts zijn onderweg op d'r tandem die erbij staat.
En mijn fiets staat eenzaam tegen de pier aan. Op het einde ervan meert straks de pont aan.
Even later staat het hele gezelschap op het voetveer.
Op de status van WhatsApp zie je ons wachten, gevolgd door beelden van het bootreisje.
Narda is vanmorgen meegereden tot Deventer en daar hebben we in de Hema samen koffie gedronken. Ook heb ik er stieken kunnen kopen om mijn verpakking beter vast te maken op de fiets. Dat ik vorige week die klomp kwijtraakte was te wijten aan het gebrek aan spankracht.
Zo, de nieuwe klompen vallen er nu niet meer af.
Na de Hema was het afscheid.
Daaaaaaaag.
Hieronder enkele foto's van onderweg.
Speciale bouwstijl in Zevenaar.
Kunst in de Ooypolder.
Opkomende maan in de buurt van Druten.
Tot het laatst toe heb ik vandaag nog de mogelijkheid opengelaten om ergens te kamperen. Rond Nijmegen keek ik al uit naar plekjes. Toen was ik al wel toe aan mijn avondprogramma. Daar had ik de boodschappen gedaan voor de warme maaltijd. Maar ik vond geen geschikt bos waar ik me veilig zou voelen voor zowel wind als mensen (die de politie bellen; ik heb toch een beetje de schrik te pakken sinds het bezoek van de boswachter vorige week.) En zo kwam ik steeds dichter bij huis en ben ik nu dus echt thuis in de boot.
Wel laat dus. Nu half twaalf ! Maar ik heb de buren al gesproken en dat was gezellig.
Het raadsel van gisteren, daar heb ik verschillende reacties op gekregen, maar geen eensluidende. Ik denk dat ik toch moet vragen aan de opdrachtgever wat het antwoord is.
Spreuk van de dag.
Een probleem hoeft geen probleem te zijn, zolang je er maar geen probleem van maakt.
W e l t e r u s t e n.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten