Naar Eveline voor andere oortjes. Daarna naar Jan en José.

 Goedenavond. 

Vandaag was de afspraak met Eveline, de audicien van Van Boxtel. Ze had drie weken geleden andere apparaatjes voor mij besteld en om half twee was de afspraak voor de hoorzitting waarin ze deze zou instellen voor mijn oren.

Eveline met haar cliënt.

Met de laptop regelt ze de instelling. 

Om iets op te meten moeten snoertjes in mijn oren.

En nu maar hopen dat ik er iets meer profijt van zal hebben dan van de andere. Ik hoop het wel, maar ik denk het niet, maar wie weet valt het mee.

Ik ben er in ieder geval meteen mee naar Jan en José gereden. Mijn eerste indruk was: even moeizaam of nog erger. Toch vond José op het laatst dat ik  beter hoorde dan bij andere ontmoetingen. Dus we houden hoop. 

Het was verder wel weer gezellig. Ze vroegen meteen of ik mee wilde eten en daar stemde ik mee in. Mij werd de taak toebedeeld om de groenten fijn te snijden, terwijl zij beiden even weg moesten. 

Onder het genot van een kopje koffie en ter inzage van het Brabants Dagblad vervulde ik mijn taak.

Ik was nogal langzaam met eten. Toen Jan en José hun borden al leeg hadden lag er bij mij nog veel op.

Reden voor Jan om mij te helpen en me te voeren. 

Een voorproefje van hoe het mij straks zal vergaan in het oudemannenhuis  is te zien op de status van WhatsApp. 

José heeft als hobby pottenbakken in de ruime zin van het woord, want ze bakt ook mensenkoppen.

Ze is  gespecialiseerd in dieren. Pas geleden heeft ze deze uil verwezenlijkt.

Haar nieuwste creatie. 

Hier laat ze de tussenfase zien, toen ze het beest geboetseerd had. Ze heeft een vriendin die een oven heeft en waarin ze haar creaties bakt.

Dit moet een hondje verbeelden, terwijl ik dacht dat het een lammetje voorstelde.

Dit keer geen spreuk maar.........

Plant van de dag. 

Camellia

Staat bij hen in de tuin.

Een prettige avond gewenst.