vrijdag 23 oktober 2020

Een kopje koffie in het hete zand.

Droog als gort en toch nat.
Daar  zaten we op het hete strand en dronken koffie.
We waren op de fiets gekomen op een reis in de tijd.

Hoewel we iets te laat waren konden we inschikken bij de groep van inboorlingen die al langer geleden waren ingestroomd in dit land.

Er werd de taal van de muziek gesproken en een beetje Duits, en ook handie voetie.

De liefde voor de natuur en door de natuur naar ons toe was groot.

We wisten wat me moesten doen om elkaar nader te komen, maar ook en vooral waren er de wezens boven en door ons die in de verfijnde atmosfeer verbinding met ons maakten.

Een ieder hield een kopje koffie voor zich en hield het in het hete zand.

En meer mensen die langs kwamen  en de etherische krachten voelden die hier de mensheid leidden kwamen op de geur af en stalden hun fietsen en paarden en brachten hun eigenheid mee in de groep.

De koffie werd nooit koud, ook ' s-nachts niet, want het vuur was alom aanwezig.



Vandaag begon stroef met een iets benauwende warmte boven in mijn hutje.

Het water voor de afwas stond al op de kachel toen ik besloot eerst maar eens boodschappen te doen.
Het werd Maasbommel, het dichtste bij, met weliswaar een beperkt aanbod maar behalve het goede brood zijn daar ook koeken te koop en dat maakt het drinken van de, al gisteren gemaakte koffie veel aantrekkelijker.
Hierbij kwam de kopzin van deze blogdag weer opzetten in mijn hoofd.
De titel van een gedicht van jaren geleden die toen door mijn hoofd kwam in Spanje toen ik min of meer in die sfeer vertoefde die mijn verhaal boven uitdrukt.
Ik had op mijn fietstocht een inspirerend gezelschap getroffen dat leefde in een sfeer waarin ik me thuis voelde en ook mijn steentje mocht bijdragen.

Een en ander opende mijn geest vandaag en stak mijn vuur aan, de benauwende warmte in mijn hutje werd beneden op mijn terras overgenomen door een  l u c h t i g e   warmte.

Voor dat alles was de koude koffie een inspiratiebron die me ook nog een enerverende afwas bracht, want als de gedachten en het gevoel los zijn kunnen dit soort bezigheden juist verheffend zijn.


Koffie hoeft dus ook niet altijd in het hete zand gedronken worden.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten