Het is weer bijna donker en het dagleven, dat wil zeggen het leven in de periode van het daglicht, zit er voor vandaag weer ongeveer op.
De dag begon met een plaatje in de sfeer van het Meer van Genève, aan wiens oever ik me even waande.
Het is een luxe dat zoals elke dag ik die weer in vrijheid mocht indelen.
Maar het vereist ook verantwoordelijkheid om dat zo te doen dat het klopt, dat het zo goed is.
Vaak voel je dat, weet je dat, en is het heel duidelijk.
Soms is het zoeken naar de juiste weg, het juiste levenspad wat moeizamer.
Maar mijn vertrouwen is er dat bij werkelijk belangrijke levensstappen me de juiste richting wel ingegeven wordt, en ook, als de verkeerde weg ingeslagen is, ze me dat boven wel laten voelen.
Vandaag speelde zich af thuis en er waren geen lijfelijke ontmoetingen, maar natuurlijk wel virtuele en die zullen er vanavond ook nog wel vele komen.
Af en toe, als de zon even scheen, was het terras geopend.
Vanmorgen bij het opstaan lag de familie zwaan rond de boot nog voor de helft te slapen. Vader, moeder en drie jonkies zijn vaak in de buurt te vinden.
Eventjes geleden was op de radio een interessant onderwerp. Het ging over de zogenaamde koortsboom die in Overasselt, niet ver hiervandaan staat .
Het is een magische plek van oudsher.
Als iemand ziek is, koorts heeft kan hij daar een voorwerp inhangen, en dan komen de genezende krachten los, mits hij tenminste bij het weggaan niet achterom kijkt.
In deze periode hangen nu heel veel mondkapjes in die boom......
Inmiddels is het zes uur. De kachel gaat weer aan en dan tijd om het eten klaar te maken.
Snijbonen staan op het menu.
Eet smakelijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten