En zo rond twee uur was Harrie er.
Zoals voorspeld was het vandaag nog even terrasweer geworden, maar rond die tijd werden de wolken juist dikker en verschool de zon zich achter het inmiddels door de herfst wat uitgedunde gebladerte van mijn bosje.
We hielden het toch nog wel een half uurtje daar uit alvorens de warmte van mijn zweethutje op te zoeken.
Ondertussen was de gisteren voorgeweekte was al vrolijk aan het drogen in de wind.
En voor de komst van Harrie kon ik de chambre d'hôtes waar hij logeert genoeg op orde brengen.
Dat was wel nodig, te horen van een vriendin die er vorige zondag doorheen moest.
We zitten nu nog even samen in de geleidelijk afnemende warmte, waar we vergeefs geprobeerd hebben enkele muggen te vangen, op één na.
Bij het vallen van de avond maakte Harrie mij attent op dit opvallende verschijnsel: De maan die net boven de horizon aan het uitkomen is.
Vandaag ook ontdekt dat de helft van mijn pompoenoogst is aangevreten door ongedierte.
Wat overbleef heb ik maar snel in veiligheid gebracht.
Ik neem aan dat ze hier niet bij kunnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten