maandag 23 november 2020

De dag is op.

 De dag is op, het licht dooft uit.




Mijn ogen zien niet meer de draden.
De wereld zakt weg in de duisternis.
De hemel kleurt nog na, ik kijk ernaar.
Maar voor vandaag is het wel voorbij.
Terugdraaien kan niet, alleen vooruit kijken en zien wat de avond me zal  brengen.

Prachtig is de lucht nu, maar wel jammer dat deze mooie dag voorbij is.
Een groot deel mocht ik buiten doorbrengen met muziek van de Evergreentopduizend.





Vanmiddag op bezoek geweest bij Hennie en Jannie in Alphen.
Waarschijnlijk moet bij Hennie het mes erin binnenkort.
Een aan hen uitgeleend boek weer meegenomen.
Het is geschreven door Miriam, die ik goed ken.
Dochter van Nederlandse vrienden in Lamastre.
Ze beschrijft haar leven in de nieuwzeelandse wildernis samen met haar man.

Zelf heb ik het boek nog niet gelezen, maar wie weet gaat dat nu/ooit gebeuren?
Ik lees weinig.

Nu, half zes, moeten de kaarsen aan en de kachel.
De muggen zijn alweer vervelend, hoewel ik er in de schemering wel vijf te pakken heb gekregen.
Onder andere deze bloedige slag geslagen.



De houtstapel is weer een klein beetje gegroeid vandaag, maar van dichtbij lijkt het toch al wat.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten