Vanmiddag fietste ik in liederlijke stemming weg van de markt in Oss.
Het spelen had me vrolijk gemaakt en leidde tot het oproepen van meer liedjes uit mijn binnenste.
Ik kreeg de neiging om heel Oss te bezingen en lekker hardop .
Op de fiets, in de supermarkt, op de pont.....
Fijn om te ervaren hoe de muziek in jezelf zit en dat ik zo vrij ben om dat overal eruit te gooien waar ik zin heb om dat te doen.
Op de markt in het begin moest dat vuur nog even aangewakkerd worden.
Voordat ik één noot had laten horen, terwijl ik me aan het installeren was, kwamen er twee mannen met een grote camera op me af.
*Mag ik U wat vragen"?
Ze bleken van de Osse of Brabantse televisie te zijn en de vraag was wat ik ervan vind dat je nergens naar de wc kon in Oss.
Deze vraag was een kolfje naar mijn hand en een gelegenheid om eens duidelijk te zeggen dat ik het onbegrijpelijk vind dat dat in Nederland in de meeste steden het geval is dat je nergens kunt.
Net als in Frankrijk moet gewoon in iedere zich respecterende plaats een openbaar toilet zijn.
Ze stelden mij goede vragen, zoals wat ik zou doen als ik nu naar de wc zou moeten.
De cafés zijn allemaal dicht, alleen HEMA geeft hoop op een hoop, legde ik uit .
Ik moet het inderdaad afkloppen dat vandaag, evenals de vorige speeldagen er bij mij geen nood aan de man kwam.
Want wat moet je dan?????
Mijn eigen koffie heb ik de laatste keren niet meer meegenomen, wetende dat je dat in de meeste bakkerijen kunt krijgen.
Vandaag kwam de oplossing hiervoor al heel snel.:De mij kennende koffiejuffrouw van de markt kwam langs, deed een euro in de koffer en op mijn koffievraag kreeg ik die er ook nog gratis bij, met een extra klontje suiker zelfs.
Ik word toch maar verwend, maar de mensen waren over het algemeen ook verblijd door mijn muziek.
De markt, toen die ongeveer voorbij was.
Na afloop boodschappen gedaan ,( brood vergeten helaas) en toen bij Carla op de koffie.
Het kwam mooi uit, want ze had takken van haar appelboom die gesnoeid moesten worden en waar ze, als klein mens, niet goed bij kon.
En nu is het alweer zes uur en zijn de sperziebonen eetklaar.
Een ieder die nog eten moet wens ik een smakelijke maaltijd.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten