zondag 22 november 2020

Raam kan open.

 Zolang ik hier woon had ik dit raam als vastgeroest beschouwd.
Nu Hannie hier was en me er weer opmerkzaam op maakte dat er gebrek aan zuurstof is, ben ik toch eens aan het raam gaan sleutelen en jawel hoor, toch gemakkelijk open te krijgen.
Nu zal ik zelf voortaan ook gaan genieten van een wat luchtiger leven denk ik. Ben benieuwd.




De onzekerheid over het vervolg van mijn trui zit me een beetje dwars de laatste dagen.
Het advies van Hannie brengt me in de richting van niet zulke spectaculaire ingrepen en het tweede pand niet ingewikkelder te maken dan het eerste.

Tussen de bezoekjes door (Carla kwam ook nog) ook de bij de pont aangedreven stukken hout hierheen getransporteerd, gedeeltelijk achter op de fiets.
Zo heb ik de komende dagen ook wat te zagen en te kloven als afwisseling.




Tegen de avond bij het vergezellen van Carla naar en op de pont waren er weer prachtige luchten.




Good old Thijs was weer de veerman en hij had mooie foto's gemaakt.
De mijne waren niet zo mooi.
Het is in te stellen, maar hoe weet hij ook als digibeet niet goed.

Nu dan, zeven uur, gegeten en gedronken, ben ik klaar voor het avondprogramma.
Een prettig vervolg van de dag gewenst.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten