Na een rot nacht met muggen op drie etages: boven, beneden en in de tent, wist ik niet of ik niet te moe zou zijn om naar Zaltbommel te fietsen, 25 km, daar genoeg helderheid te hebben om op de markt muziek te maken en daarna nog eventueel 8 km door te fietsen naar Nieuwaal waar Elle en Ard met hun kinderen wonen .
Maar mijn hele plan is tot uitvoering gebracht en mijn energie bleek gelukkig sterker dan mijn moeheid.
Is het nu één of twee jaar geleden dat ik in Zaltbommel speelde?
De man van de stroopwafels dacht zeker twee, maar dan moet het drie zijn, want twee jaar geleden zat ik op de fiets in het verre buitenland
Omdat ik er toch al heel lang kom was ik na drie jaar afwezigheid bij veel marktlieden geen vreemde.
Zo de man van de groenten aan wiens zij zijn vrouw niet meer was. Ze hebben nog wel goede verstandhouding, zei hij, en of ik geen verkering zocht.
Nee hoor.
Ik zoek niks en krijg alles (wat ik nodig heb)
Ik betrok mijn vertrouwde plekje weer naast het stel van vooral de sinaasappels.
Of ik deze nieuwe trui weer pas gebreid had, vroeg de vrouw.
En de man tegenover me met de kleren reageerde ook enthousiast op mijn komst, hoewel ik hem niet herkende.
Hij had het over "Man bijt hond", dus dat televisieverhaal is hem bijgebleven.
En dan was er ook heel wat herkenning uit het publiek.
Zoals de violist die nu "Daar bij die molen" met me meezong.
Tevens een zeer filosofisch ingesteld persoon.
Al met al werd het een geslaagd weerzien met al die mensen die de muziek ook wel konden waarderen.
En daarna dus nog naar Nieuwaal waar Elle thuis kwam nadat ik er een kwartier was.
We hadden fijn eerlijk kunnen praten over haar beginnende dementie.
Maar wat we allebei hebben, en zij nog veel sterker dan ik, is de band met Christus.
Voor haar en haar man Ard had ik de spreuk gemaakt die luidt:" God heeft ons geen voorspoedige reis beloofd, maar wel een behouden thuiskomst."
Moeilijke momenten krijgt iedereen tijdens zijn verblijf op aarde, maar het einddoel is heel mooi.
Voor vandaag was mijn eten weer eens heel anders dan de vorige dagen.
Dit keer stelde ik me tevreden met een bak rundvleessalade, genuttigd rond zes uur op een bankje op de Rijndijk bij Rossum.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten