Goedenavond. Het was vandaag tot nu toe weer een fijne dag, hoewel ik me de nacht ervoor zorgen maakte over de knie, die ik bij het liggen een beetje voel. Maar zodra ik op was verdwenen de zorgen weer als sneeuw voor de zon, die me vandaag eens voor de verandering uitnodigde op het houten terras plaats te nemen dat tegen de caravan aan getimmerd is. Het waaide namelijk flink uit het westen en daar aan de oostzijde van het chalet zit je dan goed.
Na het ontbijt kon ik het aangename verpozen daar voortzetten met breien als bezigheid en tegen elf uur kwam zoals afgesproken Michel op visite en hij nam de breinaalden over.
Voordat Michel kwam had ik deze stoel ingenomen.
Zoals vaak ben ik later met hem meegelopen tot zijn huis en aldaar namen we afscheid.
Vrij onverwacht ben ik vanmiddag naar Lamastre gefietst. Ik had het qua boodschappen nog net kunnen rekken tot morgen, maar ik voelde dat zo'n uitstapje vandaag ook wel paste. Ik dacht aan die geraniums die ik dinsdag meegenomen had bij de Boerenbond naast de supermarkt. Die waren al kant en klaar gepoot in bakken. Daarvoor wilde ik nog wel drie kilometer extra fietsen. Ze waren er nu niet meer maar wel trof ik in de supermarkt een bekende van lang geleden: Wally uit Duitsland, die met haar man Gert hier in de Ardèche gewoond heeft. En nu spreken we over meer dan tien jaar geleden. Heel toevallig zijn ze nu een paar weken op vakantie en logeren bij vrienden.
Hartstikke leuk deze spontane en toevallige ontmoeting en dit was dus de ( voor mij verborgen) reden waarom ik ineens voelde dat ik nu naar Lamastre zou gaan in plaats van morgen.
Een dezer dagen komen ze nu mij bezoeken en dan laat ik op deze blog wel zien welke mensen bij de namen horen.
Vandaag heb ik net als gisteren weer een interessante Franse uitdrukking.
Ça met du beurre dans les épinards.
Letterlijk betekent het:
Dit zorgt voor boter in de spinazie.
De strekking ervan is deze:
Dit maakt het leven (financieel) aangenamer.
De spreuk van gisteren blijkt ook in het Nederlands te bestaan, zo liet een lezeres me weten.
Je moet een ei breken om een omelet te kunnen maken
On ne fait pas l'omelette sans casser des oeufs.
Zoals ik gisteren al schreef is het mijn voornemen om elke dag een Frans gezegde te bekijken en te vergelijken met een Nederlandse tegenhanger als die er is.
Dus morgen komt er weer een.
Een prettige avond nog.
B o n n e S o i r é e .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten