Mopper, mopper, mopper. Veel wind, zere knie. Maar een prachtige plek maakt veel goed.

 Goedenavond. Bonsoir.

Alweer die klootwind de hele dag en bovendien begint mijn  knie weer vervelend te doen, terwijl die dagenlang rustig geweest is. En nu is de pijn nog erger dan voor die rustige periode. Al met al was ik niet in een al te beste stemming vandaag.

Maar eind goed, al goed. Mijn tent staat op een prachtige plek. De mistral zwiept hem af en toe nog wel op en neer, maar volgens mijn berekening zijn er genoeg bomen in de buurt die het meeste wel tegen zullen houden. 

De wind gaat tekeer door de bomen,
zie ook het filmpje op Whatsapp status 

Nadeel van deze mooie omgeving is wel dat de verbinding zeer slecht is en daarom hou ik het vanavond kort. 

Piet is weer bereid geweest om in te springen, hij is er in geslaagd bovenstaande foto op de blog te krijgen, wat mij niet is gelukt. Ook de foto's die nog komen heeft hij kunnen versturen.

Vanmorgen op de markt van Beauvallon ging het spelen prima, maar ik moest erg letten op mijn hoeden die af en toe weg waaiden en ik moest het deksel van de koffer vasthouden. Als het dan toch mis ging stond ik erbij te stampvoeten, waarna ik vriendelijk glimlachend weer verder ging als mijn uitstalling weer intact was. 

Ondanks dat het allemaal goed klonk had mijn buurman die couscous en andere aanverwante artikelen aan de man bracht mij op een gegeven moment gevraagd of ik verderop wilde gaan staan. Natuurlijk deed ik dat meteen en hij gaf me een lekkere warme hap mee, die ik na de markt ergens verorberde waar het wat minder waaide.

Na de markt was ik vrij snel in Valence. Daar dronk ik  nog een keer koffie in de Mac Donald om daarna de beklimming van de heuvels van de Ardèche aan te vangen die uiteindelijk bij mijn plek Les Costilles moet uitkomen.

Het had in één keer gekund, maar zoals ik het de hele reis al rustig aan gedaan heb vond ik het vandaag ook niet nodig om per se al de eindstreep te halen.

 Er stonden op de mij bekende route  nieuwe gebouwen. Onderstaand houten huis vind ik mooi.

Er staan meer houten bouwsels op die plek, zoals dit rijdend huis.

Het is half tien. De wind beukt er nog even op los en drukt soms het tentzeil tegen mijn hoofd. Binnen is er een frisse luchtcirculatie.

Tijd om in mijn warme slaapzak te kruipen.

Ik wens u een rustige nacht toe en tot morgen.

À  d e m a i n .