Goedenavond.
Bonsoir.
Wat nu, dacht ik toen de markt in La Voulte bijna voorbij was, waar gaat de reis hierna naar toe?
Naar huis, wat ongeveer veertig kilometer is? Of nog een paar markten doen, nu ik toch in het rhônedal ben, waar zaterdag en zondag leuke markten zijn?
Ik wist het even niet en ben, net als gisteren, weer een pizzeria ingestapt, waarna ik koos voor het laatste. Twee dagen op zo'n grote reis zal het niet uitmaken en het is mooi om weer in het ritme van de optredens te komen.
Vandaag ging het weer heel goed. Het is ook een verademing te kunnen spelen zonder een oor dat tegensputtert. Ik kan weer genieten van mijn eigen muziek en daar wil ik gebruik van maken.
De markt van morgen is in Crest. Deze is heel lang mijn favoriete markt geweest, omdat er een hele goede en open sfeer heerst. Als je wilt kun je iedereen aanspreken en er een gesprek mee aangaan. Ik voel me er erg thuis en de verdiensten waren altijd navenant. Ook krijg ik energie van het even verblijven in dit " krachtveld".
Maar ook hier is het elke keer maar weer kijken hoe het gaat. Soms heb je heel veel andere muzikanten en vaak zijn er ook bedelaars. Het is de kunst om daar mijn weg weer tussen te vinden. Zojuist zag ik op Weeronline dat er morgen grote kans op regen is, dus wie weet ben ik helemaal voor niks hierheen gereden.
Voor vanavond werd er ook al wat nattigheid verwacht dus heb al bijtijds voor het eten gezorgd, waar ik eigenlijk nog niet zoveel trek in had na die grote pizza.
Het vuurtje had ik net op tijd aan voordat de druppels vielen. Daarna krijgt de regen het vuurtje niet meer uit.
Mijn fiets staat ook al overdekt.
Maar veel druppels vielen er nog niet. Toen ik in de tent zat te eten kwam er een vriendelijke wandelaarster met een hond voorbij. Voor haar deed ik wel open, maar de hond ging er met de verpakking van mijn boter vandoor.
Zal het vannacht ook weer zo koud worden als gisteren? Vanmorgen zat er zelfs ijs op de tent en samen met het natte gras waren dat geen prettige omstandigheden om op te staan.
Het is koud, geen zon, nat gras: Moet moed verzamelen om op te staan.
Een flink vuurtje hielp echter enorm. Met dat natte gras hoefde ik niet bang te zijn dat de hele prairie af zou branden, in tegenstelling tot de avond ervoor toen er ook nog wandelaars in de buurt kwamen. Maar in het gebied waar ik nu sta zag ik een bord met een hele waslijst van allemaal verboden activiteiten. Ik heb het maar niet bestudeerd maar zag op een afstand geen tent met een rood kruis erdoorheen. Een beetje voorzichtig moet ik in ieder geval ook hier zijn. In heb liever een vriendelijke dame met een hond voor mijn deur dan de politie.
Die was trouwens vanmorgen wel aanwezig op de markt en eventjes bonsde mijn hart toen een agent minuten lang voor me bleef staan. Zijn blik was vriendelijk, maar hij telefoneerde wel.
Gisteren in het tot dan toe verboden Le Teil kwamen agenten ook voorbij met een vriendelijke glimlach. Je weet het echter maar nooit: troubadour is een vogelvrij beroep.
Morgen zien we wel hoe het dan weer gaat in mijn geliefde Crest.
In de blog van gisteren had ik melding gemaakt van dorens die fietsenbanden lek prikten. Maar zo schrijf je het niet, merkt een lezer op. Dat prikkende spul heet doorns in het Nederlands. Zoals er in mijn muziek af en toe valse noten doorklinken, zo zullen er in mijn blog taalfouten blijven komen. Soms ook fabriceer ik zelf bewust woorden die niet gangbaar zijn. Ik vind het leuk om creatief met taal om te gaan, zoals ik tegenwoordig ook met de accordeon van alles bij elkaar fantaseer. En dat wordt nog gewaardeerd ook
Leuk toch!
Een fijne avond is mijn wens en de groeten van de Rhône.
De Rhône bij La Voulte.
B o n n e S o i r é é .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten