De fiets zwaar beladen met onder andere bloemen naar boven geduwd. Veel ontmoetingen op markt, een beetje muziek

 Goedemiddag.

Gezeten op één van mijn blogplekken. De markt van Lamastre is alweer lang afgelopen, maar daarna was het eerst koffie drinken met Wim en Bruno. Vervolgens ben ik naar de supermarkt Super U gefietst, die iets buiten de stad ligt. Omdat ik op de markt vier geraniums gekocht had wilde ik daar potgrond kopen en ook voedingsmiddelen. Het winkeltje in het centrum is nu tussen de middag gesloten, in tegenstelling tot voorheen.

Toen ik weg wilde rijden met boodschappen en potgrond met de al volbepakte fiets merkte ik dat de winkel ernaast, een soort Boerenbond, net weer open ging. Het was twee uur. Toch even een kijkje genomen bij de planten die daar buiten te koop stonden.

Er stonden onder andere kant-en-klare bakken met geraniums. Nog nooit gezien, maar wel interessant voor mij om Les Costilles wat sneller kleurrijk en feestelijk te maken. Hoe ik het op de fiets der nog bij kon krijgen zag ik later wel, maar het is gelukt.

En na een zware beklimming, waarvan een groot deel gelopen moest worden ben ik met mijn vrachtje inmiddels hier.

Onderweg nog gesproken met de man die een aantal jaren geleden bij mij een kast gestolen heeft. Die stond op het pad naar boven, vanaf de weg zichtbaar, en had een buurman van een kilometer verderop daar juist voor mij neergezet. Buurman Dédé wist mij te vertellen wie het gedaan had, want hij zag de kast op een aanhanger bij hem voorbij komen. Ik naar die man toe gegaan en daar was de kast nu inderdaad aanbeland. Zijn versie was natuurlijk dat hij dacht dat ik die kast weg wilde doen. Maar nu, jaren later, misschien wel zeven schat ik, kwamen we dus weer aan de praat en herinnerde ik me zijn gezicht weer, dat weliswaar ook zeven jaar ouder is geworden.

Mijn geheugen voor gezichten is niet zo goed, maar ik weet toch vrij zeker dat hij het was. 

En na dit voorval zijn er bij mij twee serieuze inbraken geweest. Maar dat is nu weer een tijd geleden en de angst voor herhaling is vervaagd.

Vanmorgen op de markt gespeeld met de accordeon die lang gezwegen heeft. Het was toch wel even wennen omdat het geluid ervan  feller is dan van degene die ik jarenlang in gebruik heb gehad en die twee grote reizen meegemaakt heeft. Er kwam niet zoveel in de koffer als ik verwachtte.  Misschien door concurrentie van een gitarist die hier ook vaak speelt. De mensen zijn dus muziek gewend, al zorg ik wel voor variatie, want mijn muziek klinkt weer heel anders.

Er waren tussen het spelen door ook veel ontmoetingen. Bovendien hadden Bruno en ik afgesproken om samen koffie te drinken, en dat gebeurde ook. Ook met Wim deden we dat na de markt, toen deze zijn koopwaar ingepakt had, nog eens over.

Bruno en Wim.

Mijn hoed past Wim ook.

Zo, het laatste stuk naar huis staat binnenkort op het programma. Daar hoef ik niet te koken, want er is nog heel veel ratatouille van gisteren over.

Op de status van Whatsapp komt nu een filmpje dat Bruno gisteren van mij maakte.

Een fijne avond is mijn wens.

B o n n e    S o i r é e .