Goedenavond. Bonsoir.
Het is pas zes uur als ik het eten op heb en klaar zit om te schrijven. Het is goed getimed, want het begint een beetje te regenen. Vandaag net als gisteren niet meer dan twintig kilometer opgeschoven in noordelijke richting. Er is morgen in Le Teil namelijk een markt, en daar in de buurt kampeer ik nu. De kans is groot dat het daar niet mag. Bij eerdere pogingen kwam er altijd vrij snel iemand me vertellen dat spelen verboden is. Over het algemeen zijn de gemeentelijke regels heel wisselend. Vandaag wel , over twee jaar niet en omgekeerd bijvoorbeeld. Daarom is mijn taktiek om het na enkele jaren weer eens te proberen in een plaats waar ik weggestuurd ben. Maar in Le Teil is het tot nu toe hardnekkig nee gebleven. Maar morgen ga ik gewoon weer een poging wagen. Ik heb niks te verliezen, het is een betaalde hobby en ik weet dat veel mensen er blij van worden. Dat was vandaag ook weer het geval in Bourg-St-Andéol. In dit plaatsje heb ik nog nooit kommentaar gekregen, heb er al gespeeld sinds ik de accordeon ter hand heb genomen, en dat is al weer dertig jaar geleden.
Hier beneden enkele beelden uit het filmpje dat straks rond acht uur op de status van Whatsapp komt.
Het publiek reageerde goed, maar wat ik nog fijner vond was dat ik zelf mijn muziek ook aan kon horen: Al een tijdje heb ik geen last meer van een echoënd oor, maar toch hoor ik de muziek vaak vervormd. Dit leek nu ook iets beter te zijn.
Het was vandaag weer fietsen over een bekende weg. Vlakbij Le Teil heb ik in het verleden een paar keer mooi gekampeerd, maar nu is die plek schier ontoegankelijk gemaakt. Ze hebben tussen de weg en het pad ernaartoe een greppel gegraven. Met de fiets met veel moeite kan ik er nog wel komen, maar het pad is nu ook overwoekerd met bramen. Ik vond het beter om nu wat door te rijden. De cementfabriek van Lafarge die de wijde omgeving grijs maakt van de stof werd nu eens door mij op de foto gezet.
Er was vandaag nieuws uit Nederland. Mijn buurman André heeft zijn arkje ingeruild voor een G R O T E w i t t e boot.
En er is weer contact met een persoon dat een tijdje weg was, terwijl we elkaar nu zesendertig jaar kennen.
Het leven gaat door, overal.
Ik wens u nog een prettige avond en voor wie nog eten mag een smakelijke maaltijd
B o n n e S o i r é é .
B o n a p p é t i t .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten