Goedemiddag vanuit mijn tuinhuisje.
Zojuist is Wim geweest op de koffie. Wim is een Nederlandse vriend die al lang, meer dan dertig jaar, in de Ardèche woont. Met zijn vrouw Hetty heeft hij hier jarenlang een zogenaamd gezondheidscentrum gehad, wat in grove zin inhoudt een spirituele benadering van de lichamelijke gesteldheid van de mens. Zelf is hij onder andere iriscopist: de ogen zijn de spiegeltjes van de ziel, zeggen ze wel eens. Door goed in iemands ogen te kijken kun je zien wat er met iemand aan de hand is, waar zijn pijnpunten liggen.
Maar Wim is zeer veelzijdig geïnteresseerd en weet ook heel veel van oren. Dat deze een weerspiegeling zijn van je hele lichaam is een wonderlijk gegeven.
Vandaag heeft hij mijn linkeroor eens onder de loep (de lens van zijn camera) genomen.
Mijn linkeroor.
Ergens op het oor is een punt dat correspondeert met mijn rechterknie.
Mijn zere knie kan ik misschien masseren via dat plekje op mijn oor, maar hij adviseerde me ook insmeren met arnica-gel (wat ik al doe) in combinatie met nigella-olie. Dit laatste is een geneeskrachtige olie waar Wim heel enthousiast over is. Al jarenlang heeft hij daar heel goede resultaten mee bij cliënten van hem en bij zichzelf.
Wim is degene met wie ik regelmatig meega naar markten die wat verder zijn dan ik in een dag kan behappen met de fiets. Nu ik weer een tijdje hier ben gaan we de combinatie naturopaath-accordeonist weer nieuw leven inblazen. We zouden ook wel op kunnen gaan treden als komisch duo, want van humor heeft Wim ook kaas gegeten en ik vind het leuk om daarop in te spelen. We hadden bij het afscheid beneden bij zijn auto een spontaan stukje dat ik op mijn telefoon dacht te hebben geregistreerd, maar dat bleek helaas niet zo. Daarna deden we het nog eens over, maar toen was het iets meer gespeeld. Het komt in ieder geval op de status van Whatsapp vandaag.
Een paar foto's uit de act.
Au revoir, à bientôt.
Waarschijnlijk zien we elkaar weer dinsdag op de markt van Lamastre.
Vandaag zaterdag is er de kleine maar heel gezellige boerenmarkt in Lamastre. Opnieuw had ik weinig zin om weg te gaan van mijn stekje. Er was nogal wat twijfel, zou ik gaan of niet? Want wat spelen betreft ben ik goed warm gedraaid na de vijf markten van vorige week.
Wims komst hielp mij van mijn twijfel af.
Maar morgen moet ik toch echt afdalen, want het brood raakt op.
Zo, nu verder met de rest van de dag een invulling geven.
Het is half vijf. Als ik geluk heb kan dit verhaal, wat thuis geschreven is, vanaf hier ook verzonden worden.
Smakelijk eten straks en een prettige avond.
B o n a p é t i t .
B o n n e S o i r é é .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten