Goedenavond.
Er blijkt een nieuwe mast geplaatst te zijn boven op de heuvel, waar Les Costilles deel van uitmaakt. Gisteravond had Bert tijdens een wandeling ontdekt dat de ontvangst al klimmende steeds beter werd. Reden voor mij om het schrijven van de blog eens uit te proberen op een andere plek. Ben nu iets voorbij het huis van Hennie en Janny.
Uitzicht vanaf deze blogplek.
Ze zijn juist gisteren uit Nederland gearriveerd en willen tot ergens in september blijven. Dus ik wilde meteen en passant even bij hen op bezoek. Ze zijn er echter niet en ook niet hun dochter, man en kleinkinderen die er ook een paar weken logeren.
Maar mijn administratie kan ik in ieder geval afwerken.
Bert is vanmorgen weer vertrokken. We hadden heel wat bij te praten sinds we elkaar, anderhalf jaar geleden, voor het laatst zagen. Ondertussen is zijn vriendin Marjolein namelijk overleden. Nu hoorde ik pas in detail hoe het allemaal gegaan is. Erg ingrijpend allemaal.
Misschien kwam het doordat we zoveel over Marjolein gepraat hadden, maar een groot deel van de dag stond bij mij in het teken van Marjolein. Er was even een leegte, toen Bert weg was, maar snel voelde ik verbinding met die andere sferen waarin zij verkeert. Het is iets wat ik meestal ervaar bij de begrafenis of crematie van iemand. De twee werelden van het stoffelijke en onstoffelijke raken elkaar en dan ervaar ik weer dat het leven veel meer is dan alleen hier op aarde. Geestverruiming kun je zoiets noemen. Het is nu wel ruim een jaar later sinds haar overlijden, maar wat is tijd?
Van Marjolein heb ik ooit een mooie vlinder gekregen. Die zag ik nu als zeer symbolisch voor de toestand waarin ze nu verkeert.
Ik ben er voor gaan staan, heb de accordeon gepakt en een Franse chanson, genaamd Marjolaine ,gespeeld en iedereen werd er vrolijk van, zowel Marjolein als ik. Al met al werd het een gezellige sfeervolle ochtend binnen in de caravan, terwijl het buiten miezerde.
Vanmiddag kwam de zon weer een beetje door, heb toen de afwas gedaan, het laatste restant van de ratatouille opgegeten en een dutje gedaan. Morgen ga ik weer met Wim op stap en moet half zeven in Lamastre zijn. We gaan weer naar Le Chambon sur Lignon.
Lezeres Lida merkte op dat de Franse uitdrukking van gisteren: tomber dans les pommes te vergelijken is met de Nederlandse appelflauwte.
Vandaag heb ik weer een Spaanse uitdrukking.
Uitdrukking van de dag
Duro de mollera
Hardkoppig.
Mollera betekent letterlijk kruin in het Spaans en duro is hard. Dus het komt op hetzelfde neer.
Houdoe, dat zei ik vanmorgen tegen Bert toen hij weer wegreed.
Houdoe schrijf ik ook hier en zeg erbij: Tot morgen.
À d e m a i n .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten