Goedenavond vanuit huize Piet en Jet. Rond vijf uur zagen mijn vrienden dat ik ook nog echt bestond, en niet alleen maar een virtuele figuur was. Meteen bij aankomst werd mij gevraagd of ik nog wilde eten, daar ik vandaag al twee keer patat op heb. In het antwoord was ik duidelijk. Piet ging een pizza maken en op mijn verzoek zelfs een grote. En daar is Piet goed in. Even later zaten we aan tafel.
Zoals ik gisteren al schreef heb ik het vanmorgen rustig aan gedaan. Tot ruim acht uur in de tent blijven liggen bijvoorbeeld en het was al half elf toen ik uiteindelijk de trappers in beweging zette.
In Heeze, wat twaalf kilometer was, woont Jenny, de vrouw van mijn overleden oom Gerrit.
Ze heeft er altijd moeite mee als ik onverwachts langs kom,en dit keer was het weer dezelfde situatie. Een uur van tevoren wist ik pas hoe mijn route zou lopen en toen appte ik haar meteen. Dit keer stond ze op het punt met een vriendin weg te gaan, dus ging het bezoek niet door. Wel was er in Heeze heel veel te doen. Er waren heel veel mensen op de been voor de zogenaamde Brabantse Dag.
Eerst dacht ik: leuk, dan heb ik weer iets om verslag van te doen. Maar het bleek dat ik met de fiets niet door het plaatsje heen mocht zonder een entreekaartje te kopen, dat twaalf euro kostte.
Deze grijs geklede mensen mochten er wel door, hadden wel een entreekaartje en waren waarschijnlijk ook deelnemers.
Deze carnavaleske kolenwagen stond ook klaar om zich naar het centrum te begeven.
Ik besloot om via smalle modderige bospaadjes Heeze dan maar te omzeilen. Vele plassen moest ik daarvoor trotseren totdat midden op een bruggetje deze barricade mij dwong om de moddertocht weer in omgekeerde richting te maken.
Verschillende fietsers die hetzelfde van plan waren mocht ik tijdens die terugweg inlichten dat het geen zin had om onnodig door die plassen te rijden, ook al hadden de meeste wel een entreekaartje.
Voor mij zat er daarna niks anders op dan een kilometer of tien om te rijden. Heel veel mensen per fiets en per auto kwam ik onderweg nog tegen die naar het festijn op weg waren. Het moest dus wel iets heel bijzonders zijn. Maar ook werd de lucht steeds dreigender. Een beetje boos was ik wel dat alles zo hermetisch afgesloten was.
Hier bij deze zijweg stond ook al bewakingspersoneel.
Stiekem vond ik het daarom niet erg als alles in het water zou vallen door regenbuien.
Die kwamen toen ook heel snel, maar tijdens de hevigste zat ik droog onder de luifel van een cafetaria friet te eten en koffie te drinken.
Op de status van Whatsapp zie en hoor je de regen kletteren op de parasols.
Toen ik bijna bij Piet en Jet was trof ik in Son ook nog een festiviteit. Daar bleek een wedstrijd gaande te zijn voor wie het beste barbecueproducten kan maken. Wie er meer van wil weten moet het niet mij vragen maar op onderstaande site kijken.
Bij een van de standjes stond dit.
Inmiddels tien uur. Straks mag ik weer in een echt bedje gaan liggen en dan alvorens te slapen eerst naar het voetballen kijken.
Uitdrukking van de dag (Frans).
Acheter chat en poche.
Een kat in de zak kopen.
In beide talen hetzelfde ongeveer, met dien verstande dat het Franse poche specifiek een broekzak is.
Een goede nachtrust is mijn wens.
W e l t e r u s t e n .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten