Goedenavond. Het is zes uur en ik zit op een bankje aan de Maas voor een veldje waar ik de tent op ga zetten. Of ik ook echt kan zwemmen weet ik nog niet, dat hangt van de diepte af, maar baden zal in ieder geval kunnen.
Op het groene gras komt straks de tent te staan als ik hiermee klaar ben en na het eten loop ik even het water in.
Al dertig kilometer eerder was de Maas ook al aardig breed.
Na de beklimming van het Plateau van Langres gisteren, gevolgd door twintig kilometer geaccidenteerd parkoers, vertrok ik vanmorgen niet ver van het punt waar de Maas ontspringt.
Veel grote klimmen waren er niet meer vandaag, maar ik had toch de neiging om het mezelf moeilijk te maken door steeds vooruit te denken en niet te zijn waar je fietst. Ik moest mezelf, net als gisteren, regelmatig manen tot rust en als er dan een klimmetje kwam niet naar boven te willen spurten en daardoor buiten adem te raken. Natuurlijk, het warme weer geeft niet altijd een ontspannen gevoel. In de zon, niet omringd door bomen een kilometer steil omhoog moeten geeft onaangename momenten, evenals wanneer je in de zon tot stoppen gemaand wordt. Dan parelt direct het zweet over je gezicht. Maar dit zijn uitzonderingen.
Meestentijds heb je wel wat wind om je heen en is het fietsen goed te doen.
Er was vanmorgen wel even een naargeestig moment. Een auto scheerde vlak langs me heen, van een rotonde afbuigend waar ik net opgekomen was. Bij verkeersles op school had ik vroeger geleerd dat verkeer op een rotonde voorrang heeft. Maar, voorrang of niet, als je aangereden wordt is het altijd goed mis.
Daarna maar een paar dankgebedjes gedaan en me voorgenomen om in ieder geval zelf zeer oplettend te blijven.
Vanmiddag door Domrémy de Pucelles gereden, het dorpje aan de Maas waar Jeanne d'Arc geboren is.
Jeanne d'Arc in handen van een engel.
Ik ben er al vaak door gekomen en altijd heb ik in of bij het dorp gekampeerd, ook met Frans en met broer John ooit. Je voelt er een krachtige energie. Maar nu ben ik er niet blijven hangen. Het is ook niet meer zoals vroeger, dertig jaar geleden bijvoorbeeld. Toen moest je goed kijken om het geboortehuis van onze heldin te vinden.
Maar nu is het een toeristische attractie geworden.
Een deftig aangelegd park om haar huis heeft Jeanne nooit gehad, en was er in het begin dat ik hier kwam ook nog niet.
Maar het was ook nog vroeg toen ik vandaag door het dorp kwam en mijn hoofddoel was om een goed kampeerplekje te vinden aan de Maas, en dat heb ik nu gevonden, 19 kilometer verderop bij Vaucouleurs, waar madam ook het een en ander heeft uitgespookt.
Vandaag is het wat vroeger dan gisteren dat ik voor het eten ga zorgen. Het vuurtje moest toen in het donker en het eten met een koplamp op mijn hoofd. Nu is het pas zeven uur.
De uitdrukking van de dag is vandaag in het Frans.
Uitdrukking van de dag (Frans).
Naar het toilet moeten.
Avoir envie d'aller au WC.
Waar wij naar de WC m o e t e n laten de Fransen de druk eraf en zeggen dat ze z i n hebben om naar de WC te gaan. Zelf zeg ik meestal : Ik m a g naar de WC.
Een prettige avond nog.
B o n n e S o i r é e .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten