Goedenavond.
Vandaag had ik weer goed de sjats erin, dat wil zeggen had ik een goed fietstempo. Ik denk dat het komt omdat ik toch wel graag in Nederland wil zijn na anderhalf jaar afwezigheid. Ook wil ik graag die grote hitte uitrijden die nog steeds voor de streek waar ik nu ben wordt verwacht.
Maar vandaag waren de fietsomstandigheden toch veel beter dan gisteren en eergisteren. De zon was de eerste helft van de dag vrijwel afwezig en er vielen zelfs buitjes, wat het geheel een frisse atmosfeer gaf. In de namiddag nam de zon het heft in handen, maar het was geen benauwde warmte. Op een gegeven moment kwam de wind zelfs uit het noorden en moest ik er tegenin. De noordenwind is doorgaans niet benauwd.
Vanmorgen zat ik goed en wel op de fiets en daar reed dezelfde Belgische fietser van gisteren weer naar me toe. Dit keer had ik hem gevraagd om even te stoppen, zodat ik een foto van hem kon maken.
Geert heet ie, weet ik nu, en ik Gert, dus dat scheelt mekaar niet veel.
Gisteren vertelde hij dat hij op weg was naar Parijs en dat ie dan mee ging doen aan de tocht Parijs-Brest-Parijs. En dat moest dan binnen 90 uur. Het leek me ongeloofwaardig en ik dacht dat ik het wel niet goed zou hebben verstaan. Vandaag bevestigde hij het. Hij heeft in die 90 uur twee keer een hotel geboekt om er telkens vier uur te slapen.
Heel grappig dat we elkaar vandaag weer troffen. Hij had in Lyon overnacht en de mooie stad bekeken. Hij heeft het adres van deze blog gekregen en ik het adres van zijn site, want zijn wederwaardigheden gaat ie straks ook opschrijven.
Ondertussen doet mijn kont zeer, nu ik hier zit. Vanmiddag toen ik afstapte om wat te eten ben ik pontificaal achterover gevallen met mijn hoofd op de grond.
Hoe ik daar bij kwam om zo te vallen snap ik niet. Maar er was gelukkig niks in mijn lijf dat schade heeft opgelopen, behalve mijn achterwerk dus.
Zo ongeveer bij die twee uit de fietstas gevallen flessen lag ik. Ook nog in de nattigheid.
De laatste vijftien kilometer vandaag ben ik over een fietspad gereden parallel aan de Saône. Het leek me dat ik dan gemakkelijk weer een kampeerplek kan vinden aan de rivier, net als gisteren. Het zwemmen was me toen goed bevallen, voor herhaling vatbaar. En inderdaad, vandaag heb ik weer een prima plek pal aan het water, en zojuist ben ik weer tot het midden gezwommen.
Vanaf het fietspad vond ik gemakkelijk dit plekje aan de Saône.
De avondzon beschijnt mijn (binnen)tent. Tot voorbij de roodwitte paal ben ik later gezwommen.
Bloemkool stond vanavond weer eens op het menu.
Je komt op zo'n fietspad van allerhande fietsers tegen. Zo waren er twee met ieder een bepakte aanhanger terwijl er een hond tussen hen in liep. Ook honden die vervoerd werden in een aanhanger. Het is wel heel gezellig, maar morgen fiets ik toch eerst weer terug naar de rijksweg. Het fietspad is namelijk sinds een kilometer opgehouden verhard te zijn en ik heb geen zin in lekke banden.
Hier weer eens de kaart van Frankrijk om te laten zien waar ik nu ben.
Het is trouwens Maria Hemelvaart vandaag, in Frankrijk een feestdag. Ik heb de hele dag een zondaggevoel. Gelukkig was een supermarkt vanmorgen open.
Uitdrukking van de dag (Duits).
Die letzten Gewichte wiegen am schwersten.
Letterlijk:
De laatste gewichten wegen het zwaarst.
De laatste loodjes wegen het zwaarst.
De ondergegane zon groet u.
Tot morgen
À d e m a i n .
Hey Gert, het was even schrikken toen ik las dat je gevallen bent… gelukkig zonder erg! Leuke blog die je hebt om je dagelijkse avonturen bij te houden. Nog een goede en vooral veilige reis verder! Geert.
BeantwoordenVerwijderen