Goedemiddag.
Om half drie gestopt en de tent opgezet om erin te schuilen voor de hevige onweersbuien die werden voorspeld.
Schuilen en meteen boterhammen eten, gevolgd door siësta.
Vanaf het fietspad hoeps naar het kampeerplaatsje gefietst.
Snel daarna stond ie al.
Op de status van Whatsapp zie je vanavond hoe de tent er van binnen uitzag.
Maar ik denk dat ik hem laat staan en morgenochtend de reis voortzet. Het is nu bijna vijf uur.
Na veel wikken en wegen had ik in Namen besloten om niet van daaruit rechtstreeks noordwaarts te gaan, de kortste route volgend naar Nederland, doch eerst oostwaarts de Maas te blijven volgen naar Luik, om daarna via Maastricht door te reizen.
Aanleiding daarvoor was het plan van Piet om mij morgen ergens tussen Luik en Maastricht te treffen. Toen hij echter besefte dat er voor morgen nog steeds buiig weer in het vooruitzicht wordt gesteld zag hij van zijn voornemen af om de fietsroute langs de Maas tussen die twee steden te filmen. Hij heeft daartoe een geavanceerd toestel dat de schokken neutraliseert en op zijn stuur bevestigd wordt.
Maar er is nog een andere drijfveer voor mij om toch deze omweg te maken. In Geleen woont namelijk Koos en is in slechte gezondheid.
Samen met een vriend is hij nu bezig om een verzorgingshuis voor hem te regelen. Deze vriend schreef dat Koos het heel fijn zou vinden als ik hem op kom zoeken. Aanstaande zaterdag is dan de dag dat dat uitkomt.
De eerste felle regen viel al toen ik in Namen op een terras zat, waar de parasol voor paraplu ging dienen. Daarna was het een uur droog en ondertussen had ik al een kilometer of twintig gefietst. De tent stond goed en wel tot het weer begon. Ik had natuurlijk best door kunnen fietsen met regenjas aan. Ik ben geen watje, maar ik wilde het eens zo doen.
Een fietser passeert mijn kampplaats.
Vanmorgen op het mooie fietspad tussen Dinant en Namen dacht ik af en toe aan het gevaar dat je door onoplettendheid zo de Maas in kunt fietsen en alles verliezen, behalve je leven waarschijnlijk.
Het is een steile en diepe afgrond naar de rivier toe. Ik moet de rechterhelft van het wegdek gebruiken en eens kwam er van de andere kant een peloton wielrenners, die weinig ruimte voor mij overlieten. Als je moet kiezen tussen tegen een van hen crashen of de rivier in rijden heb je het toch wel lastig.
En dan was ik dus even in het centrum van Namen.
Het centrale plein.
Het terras waar ik zat.
Midden op het plein lag een man te slapen, en dat mocht niet.
Half zes inmiddels. Ik heb geen water in huis en weinig aardappelen. Al fiets ik niet verder met bepakking, ik zal toch weg moeten voor boodschappen. Samen vijf kilometer fietsen.
Laten we dat dan maar gaan doen.
Het lijkt droog te blijven.
Uitdrukking van de dag(Frans).
J'ai la dalle
(Letterlijk: ik heb de tegel)
Ik rammel van de honger.
Dat laatste valt bij mij nog wel mee, maar het is toch nuttig om straks een goede warme maaltijd te nuttigen. Eet smakelijk.
B o n a p p é t i t.
( Moet met twee p's. Heel vaak heb ik het in deze blog met één p geschreven)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten