Goedenavond.
De aardappelen zijn geschild en de andere groenten liggen ook al fijngesneden in de pan.
De moeilijkste opdracht voor vandaag leek me om dit allemaal weer op te krijgen. Rare woorden uit de mond van iemand die eten als een van zijn hobby's beschouwt. Vooral de hitte is hier echter debet aan. In plaats van het vuur aan te maken besloot ik om eerst maar mijn verhaal te doen
Hierna zal het én koeler zijn en zal mijn eetlust groter zijn. Mijn weerstand tegen eten kan misschien ook komen doordat ik meer drink dan vroeger, en dat is natuurlijk ook wel weer goed met dit warme weer.
Het is wel weer een lekkere ruime plek die ik gevonden heb en dit keer helemaal tussen de bomen. Volop schaduw dus. Morgenochtend hoef ik dus niet voor de zon snel de tent uit te vluchten.
Dat hoefde ik vanmorgen eigenlijk ook niet, want al heel snel betrok de lucht en was de aarzelend opgekomen zon alweer weg achter de wolken. Er ontstond een spannende lucht in het zuiden, waar spoedig bliksemflitsen uit tevoorschijn kwamen, gepaard gaande met een hoop gedonder. Op Weeronline had ik inmiddels gezien dat waar ik zat precies op het randje was van het slechtweergebied.
Net boven het blauw-rode gebied zat ik
Ik besloot maar even te wachten tot het ook hier zeker droog zou worden, terwijl ik ondertussen het schouwspel bekeek en een poging ondernam om enkele flitsen op een filmpje te krijgen. Dat is een beetje gelukt en het resultaat is inmiddels te bekijken op de status van Whatsapp. Hieronder een foto van de mooie lucht in het zuiden.
Rond tien uur was het overal weer opgeklaard, nadat ik ook in de tent even had mogen schuilen voor wat druppels. De dagtocht kon toen beginnen.
Rond half twaalf was er koffie op weer een gezellig terras. Dit keer waren er geen schattige mensen die me zoals gisteren uitnodigden, maar ik kon er uitgebreid de regionale krant lezen. In het begin van de middag fietste ik door hartje Dijon, waar in de voetgangersstraat veel mensen op de been waren. Jammer dat ik niet in de stemming was om er te spelen. Het reisritme wilde ik er graag in houden. En zo ben ik nu bezig met de beklimming van het plateau van Langres. Vooral in het begin is dat meer vals plat te noemen. Het komt erop neer dat van de 70 kilometer de eerste 60 een afwisseling is van klimmetjes en dalen, met de nadruk op klimmen en dat het de laatste vijf kilometer pas serieus klimmen is. Maar ja, het is daarbij wel warm, dus een beetje inspanning zal het wel kosten.
Zojuist kreeg ik bericht van wandelaar Marc, met wie ik een paar dagen opgetrokken heb in de omgeving van Montélimar. Hij heeft het daar in het zuiden van de Ardèche zeer warm. Hier loopt hij door de rivier de Ardèche.
Ik zie dat de zon al onder aan het gaan is.
Maar nog snel even deze muurschildering die ik vandaag gezien heb.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten