Goedenavond.
We hebben een ruime kampeerplaats gevonden, Marc en ik.
Ja, Marc is de wandelaar die ik vandaag tegemoet ben gereden. Hij maakt de tocht vanaf de Elzas naar het westelijke puntje van de Pyreneeën, nadat hij eerder al twee keer naar Santiago de Compostella is gelopen, via een zuidelijke en een noordelijke route.
Ook heeft hij deze winter veel kilometers gemaakt op de Canarische Eilanden.
Zijn totaal staat nu op 5500 kilometer sinds september 2022.
Marc bouwt zijn tent op. Twee keer zo smal als de mijne, veel duurder, maar windbestendig.
Daar zit ie, onze wandelaar, nadat we elkaar getroffen hebben in La Voulte op het einde van de markt.
Zojuist hebben we samen gegeten, op de manier zoals ik gewend ben, klaargemaakt op een houtvuurtje. Voor Marc was het een welkome afwisseling. Op de rug kun je niet zoveel kookspullen meenemen, want soms moet hij drie dagen wandelen om een supermarkt tegen te komen. Hij kookt daarom vrij eenvoudig.
Om mij te ontmoeten is Marc iets van zijn route afgeweken. Om weer op dat goede spoor te komen is hij vanmiddag van La Voulte naar hier, vlak boven Montélimar gelift, terwijl ik de dertig kilometer gefietst heb.
We gaan nu de komende dagen wat samen optrekken. Morgen ga ik spelen op de markt van Montélimar en misschien daarna in het voetgangersgebied daar. Marc komt ook en wil dat wel eens meemaken hoe dat gaat. Daarna weet ik het nog niet.
Het wordt de komende week tot en met donderdag steevast elke dag 36 graden. Het wordt hierbij een uitputtingsslag dat fietsen plus accordeon spelen. Dus is het verstandiger na een paar dagen weer naar huis te fietsen, vraag ik me af?
..........Marc roept. Hij is inmiddels zijn tent aan het inrichten en ziet drie wilde zwijnen het terrein over rennen. Ik zie ze ook.
Ben inmiddels ook de tent ingedoken, want zo tegen de avond worden de muggen actiever. Hierbinnen is het zweten weer in alle hevigheid losgebarsten. Marc heeft gezien dat het tot twintig graden af zal koelen vannacht. Maar zover is het nog lang niet.
Ik ga dus maar even verder met afzien zonder iets te doen. Zo rustig mogelijk proberen te liggen op de slaapzak en dan maar wachten tot het zweten voorbij gaat.
Om hier op deze plek te komen moesten we een ijzeren ophangbrug over. Fietsend heb ik dat wel eens gedaan en vond het hartstikke eng. Ook lopende ging de brug aardig op en neer. Maar we vonden het ook leuk om er filmpjes van te maken.
Comment les petits enfants s'amusent, zeggen ze in Frankrijk als grote kinderen zoals ik dolle pret hebben.
Het filmpje staat op de status van Whatsapp.
Uitdrukking van de dag (Duits).
Alles naar de knoppen.
Alles im Eimer
Als het bij de Duitsers helemaal mis gaat zeggen zij dat alles in de afvalemmer gaat.
Een prettige en niet al te hete nacht is mijn wens.
B o n n e N u i t .
Ps Marc is te volgen op instagram op het adres
marc_is_walking
Geen opmerkingen:
Een reactie posten