Rémy had op 3 november gereageerd op mijn blog.
Hierna hadden we een e-mails uitgewisseld en besloten dat Rémy vandaag met zijn vriendin Anneke bij mij op bezoek zou komen.
Het was wederzijds een inspirerende ontmoeting.
Rémy is kunstschilder en ook met toneel bezig, terwijl Anneke zich met de psychologie van de mens bezighoudt , maar ook met die van de dieren.Ook onderzoekt ze de werking van bepaalde planten.
Al hebben ze geen mond, ze hebben ook iets te vertellen als je maar oren hebt naar de plantentaal.
Zelf ervaar ik dat als ik in de zomer achter de geraniums zit. En ook als ik nu hier in de boot me laat omringen door bijvoorbeeld viooltjes, hyacinten en dergelijke.
Er komt een andere spirit bij, de planten verruimen de geest.
We hadden het ook over wel of niet waardering krijgen van de buitenwereld.
Over het algemeen heb ik daar in mijn geval niet over te klagen, maar ik ken voorbeelden van mensen die heel veel goeds doen of gedaan hebben en toch door de wereld verguisd worden.
De uiteindelijke beloning, volgens mij, krijg je in een ruimere context dan in dit eindige aardse bestaan.
Omgekeerd ook kan iemand door de rechter vrijgesproken worden omdat iets wat hij deed naar aardse begrippen legaal is, maar in het groter geheel bezien een grote misdaad.
Daar wordt zo iemand na dit leven alsnog mee geconfronteerd en dat is niet makkelijk.
We hadden ook hard nagedacht over een spreuk die ons ter harte gaat.
We kwamen tot het volgende:
" Ik heb mijn eitje het liefst hart gekookt"
Voor mij hadden ze een kunstig in elkaar gezette doos met lekkers meegebracht.
Hierin worden voortaan eitjes gelegd afkomstig van de supermarkt.
Ze waren gekomen met fietsen die ze gehuurd hadden op station Tiel. Daar kwamen ze via de trein uit Utrecht.
Omdat het laatste pontje naar Tiel tien over zes gaat vertrokken ze weer rond vijf uur in de vallende schemering.
Tot ziens.
Enkele dagen lang lag hier een stukje boom in het water waar de meerkoeten vaak op plaats namen.
Jammer dat ik het hout niet verder naar de kant had getrokken. De wind is zojuist gedraaid, is niet meer uit het noorden. Een uurtje geleden was het mijn huis al te ver gepasseerd om het nog te achterhalen. Ik mis mijn roeiboot die al jaren gezonken op de bodem ligt.........
Voor vanavond verwacht ik veel spanning rond Oranje.
Op dit moment gaat de wedstrijd beginnen.
Aan mij de keuze om me erin mee te laten slepen of niet.
Misschien zelfs niet, of maar gedeeltelijk.
We zullen zien.......of niet.
In ieder geval is mijn wens: Blijf positief.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten