Een kilometer of tien achter Zaltbommel van mijn woonplaats af gezien woont Elle samen met haar man Ard en twee kinderen van veertien en zestien.
Na de markt van Zaltbommel werd een bezoek aan haar mijn doel. Dat was het tot twaalf uur nog niet.
Met een in Den Bosch wonende vriend lag er een halve afspraak dat hij dan ook zou komen en we samen zouden gaan wandelen in de uiterwaarden van de machtige rivier Waal.
Maar mijn gevoel werd heel duidelijk: even doorfietsen naar Nieuwaal, zoals het plaatsje heet en daar Elle weer eens ontmoeten, mits ze thuis zou zijn.
Zoniet dan had ik ook nog door kunnen fietsen naar Veen waar in de buurt smiddags een markt is.
Maar ze was er en het theewater stond op, alsof ze geroken had dat ik er aan kwam.
Ooit hebben we elkaar leren kennen als uitzendkrachten in een wasserij in Tiel en daar hadden we diepgaande gesprekken over geloofszaken.
Dat was vandaag ook weer een belangrijk onderwerp.
Hoe moeten we reageren vanuit het geloof in deze wereld waar nu zulke ongelooflijke dingen gebeuren als reactie op het virus?
Elle heeft ook beginnende Alzheimer en we hebben er weer eerlijk in alle openheid over kunnen praten.
Het is een moeilijke opgave voor haar en haar gezin om daarmee om te gaan.
Maar we zijn het beide eens over deze uitspraak:" God heeft ons geen voorspoedige reis beloofd, maar wel een behouden aankomst."
We weten allebei van die andere wereld die er is en waar we worden verwelkomd na ons korte verblijf op aarde.
En zoals vele mensen tegenwoordig hebben ze ook een hond, een Japanse.
Moet je nou toch eens kijken:
En onderweg sprak deze me toe:
De markt van Zaltbommel was erg rustig, maar het contact met de mensen was er veel meer dan afgelopen zaterdag in het zeer drukke Amersfoort.
Maar wederom liep mijn accordeonspel stroef.
Mijn vingers wisten niet altijd wat ze doen moesten. Het publiek was echter minder kritisch dan ikzelf.
De terugweg leverde dit mooie plaatje op de Waaldijk:
Bij Zaltbommel staat dit gebouw dat oorspronkelijk volgens mij iets van een oostelijk kerkje geweest moet zijn .
Bij thuiskomst rond zeven uur had de pont net zoals vanmorgen een rood knipperlicht.
Het heeft te maken met actie onder de veerlieden met betrekking tot de cao.
Vandaag werden daartoe op deze pont enkel fietsers en voetgangers overgezet terwijl een veerman uitleg gaf aan de automobilisten over wat er speelt. Met een kleine omweg via een ander pont konden ze hun weg vervolgen.
Een goede avond gewenst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten