Overdag ging het meestal al goed de laatste dagen, maar de afgelopen nacht verliep nu ook zonder vervelende gevoelens in mijn lijf.
Hoera!
Mijn ogen gingen rond zeven uur open en al snel was mijn besluit daar: naar de markt van Veghel fietsen.
Ook woont Peter in deze plaats, die ik al zo lang op wil zoeken.
Maar het kon ook zijn dat ik deze markt weer liet volgen door die van Son en in die gemeente wonen Piet en Jet.
Het laatste werd het tenslotte, en daar zit ik nu na een heerlijke copieuze maaltijd uit te buiken.
Piet was de kok voor dit diner van aardappelen, rode bieten, appelmoes en kip.
Inmiddels zit het gastechtpaar aan de koffie, die
misschien wel te danken is aan de onderneming Van Tienen,die ik vanmorgen op weg naar Veghel trof:
De heenweg leverde ook het volgende plaatje op:
Beide markten waren voor mij goed verlopen, behalve dat mijn oren niet helemaal functioneren zoals het hoort. Daar heb ik al langer last van.
Of er zit een prop in, of ik begin doof te worden.
Piet was me in Son op de markt al op komen zoeken.
Na drie kwartier was het daar voor mij pauze, wat uiteindelijk ook het einde was van het optreden. Want na de koffie met versnaperingen bij HEMA zijn we samen naar Piet's huis in Breugel gefietst.
Een paar straten eerder troffen we een gans aan die bekend staat als de weduwnaar die bij de mensen in de buurt is blijven wonen.
Zijn vrouwtje is afgelopen voorjaar opgegeten door een hongerige vos.
Daarvoor waren ze zeker tien jaar een onafscheidelijk paar en waren altijd te vinden in de nabijheid van het hertenkamp waar ze door de vele voorbijgangers gevoerd werden. Daar is ook de noodlottige ontmoeting met die vos geweest.
Uit het archief van Piet: Het ganzenpaar in gelukkigere tijden.
De piano weerklinkt . Het is zeven uur in de avond.
Een stemmige avond is mijn wens .
Geen opmerkingen:
Een reactie posten