Lyon nadert en de natuur was nog mooi, dus begon ik al vroeg te zoeken naar een plek voor de avond, nacht en vroege ochtend.
Er was nog wel wat twijfel, ik kon best nog wel veertig kilometer fietsen en de grote stad bezijden me laten, maar het besluit viel om dat morgen te doen, toen mijn oog viel op een smal en zo te zien vergeten bruggetje over de rivier, dat bij nadere inspectie naar een ruim natuurgebied leidde, ver van alle auto's die over de ook door mij gebezigde weg raasden.
Mijn fiets paste er precies op.
Op het eind van het bruggetje was het bukken om onder de lage afhangende takken te komen, terwijl de allerlaagste meteen gereserveerd werden voor het vuur.
Maar na deze obstakels overwonnen te hebben strekte zich mijn nieuwe paradijsje voor me uit.
Het werd er net wel eventjes erg warm, toen de schaduw van de bomen wegtrok, maar nu zit ik te schrijven op het bruggetje zelf, waar het lekker koel is.
Na afscheid van de koeien op mijn vorige kampeerplek
begon de etappe vandaag met een klim van ongeveer vijftien kilometer naar een col.
Daarna ging het bergafwaarts, een heel stuk ,en alsmaar de rivier volgend, dezelfde van het bruggetje van nu.
Rond vier uur was ik hier.
Mijn achterwiel had wat meer slag dan ik gewend was, merkte ik tijdens het fietsen.
Het was goed dat ik er even naar keek, want inderdaad, een spaak was gesprongen.
Dus werd het nog fietsenmaken vanmiddag.
En het is goed afgelopen, de reparatie is gelukt.
Er is hier wel iets lastigs aan de hand.
Overal zijn er mieren .
In de tent heb ik al een paar keer een razzia gehouden.
Dat ga ik nu weer doen, om vannacht niet te veel gekriebel te krijgen.
Een rustige avond wens ik de lezers ook toe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten